antika tutkusu

pırıl pırıl eşyalarla döşeli evde oturmak yerine, geçmişin bütün tozunu üzerinde biriktirmiş ahşap mobilyalar ve rutubet kokan evlerde ikamet ettiren, yüzyıllık geçmişi olan aynayı duvara astıran bir tutkudur. neredeyse zamanın ağır işlediği, normal bir insanın içine fenalık getirecek bu tutku, teknolojide saadeti bulamamış, aşkı ve sevgiyi o kırık, dökük, tozlu eskimiş eşyada yaşatan bir tutkudur, bir bakıma zengin ve varlıklı insanın tutkusudur.

piko... söz sende....bak antika zopa var bende, akşamdan ıslanmış budaklı... rönesans, gotik, altın varaklı...van goh imzalı, da vinci referanslı...
ez beni sen, devam et...

bir ara heveslendiğim halde bağımlılık yapmasından endişe ettiğim için içimde bastırdığım duygudur, antikacılık pahalı bir hobi, içindeki bu duyguyu bastırmadığın takdirde biriktirmeye başladığın nesnenin tutkunu oluyorsun, bir yerde gördüğün veya birinde olduğunu duyduğun zaman bütün ilgini oraya veriyorsun, ayrıca onun çakması falan da kesmiyor orijinaline sahip olmak istiyorsun ve bu uğurda elinde avucunda ne varsa dökmeye başlıyorsun işte sıkıntı burada başlıyor, bir de bu hobiye sahip olmayan bireyler tarafından çar çöp toplayan biri gibi algılanıyorsun bu da ayrı bir konu