1.
2020’de vizyona girmiş olan bir ingiliz bilim kurgu filmi. filmin yönetmeni, oyuncuları, bütçesi gibi ıvır zıvır bilgilere girmeden özeti yapılmak istenirse şu şekilde yapılabilir:
“2038’de geçen filmde ana karakterler arasında yer alan george almore [theo james], gerçek insanın zekâsıyla eş değer bir yapay zekâ projesinde çalışacak olan bir kişidir. bu projeye katılmadan önce eşi jules almore [stacy martin]’a bu meseleyi açtığı sırada george, [her ne kadar o an idrak edemese de eşinin işi yüzünden hayal kırıklığına uğradığını ve buna sebebin de muhtemelen hamile olması olduğunu sonradan anlayacaktır.] önüne firlayan bir araç yüzünden trafik kazası geçirir ve eşini kaybeder. eşini kaybetmeden önce eşinin zihnini 200 saat muhafaza edebilecek bir teknolojiye ücretsiz başvurduğundan bu işlemi gerçekleştirebilir. bu süre dolmadan önce george’un birden fazla prototip üzerinden çalıştığı ve üçüncü ve sonuncu prototipte de istediğine kavuştuğu gösterilir. ancak bu hem george için hem de zihni aktarılmadan önce gerçek jules’in yerinde olan yapay zekâ jules için ızdıraplı olur. [buna önceki prototiplerden ikincisinin kıskançlığı ve buna bağlı olarak üçüncü prototipin son hâlini almaması için bir takım sabote girişimlerinde bulunması, george’un patronunun verdiği prototip projesinin teslimi süresini dolmaya yaklaşmasından dolayı yaptığı baskı, çalıştığı yerde kendi deyimiyle kendi yaşında çalışma ortamına ve teknik imkâna sahip olması, örnekleri verilebilir.] bir de yapay zekâlı jules’in bedeni son hâlini aldığını ve george’un onunla mutlu bir şekilde zaman geçirdiğini gören ikinci prototip, şelaleden atlayarak gerçekleştiremediği ölümü denize girerek gerçekleştirir. [bundan dolayı birinci ve üçüncü prototip eşliğinde george, onun için boş mezar yaparlar.] bu projenin yasadışı olmasından dolayı ikinci prototipin bulunan kalıntıları yüzünden çalışma yerine risk engelleyicilerin gönderilmesi ise george’un gerçek jules’in zihnini yapay zekâlı jules’in zihnine aktarma sürecini hızlandırır. aktardıktan sonra bu hengame hiç yaşanmamış gibi ortadan kaybolur. daha önce george, jules’in zihnine bağlanarak vedalaşmak istemiş ancak ulaşamamıştı. yapay zekâlı jules ise bunun olmaması ister gibi engel olmak ister. bu engeli ise george tarafından fark edilse de o an müdahale gereksinimi doğurmaz. gerçek jules’in zihnini içeren prototip uyandıktan sonra jules’in olduğu teknolojiden gelen çağrıyı duyan george; bunu açar ve aslında ölen kişinin kendisi olduğunu, zihninin o teknolojide tutulduğunu, o çağrıdan sonra yok olacağını gözleri yaşlı öğrenir. o esnada çocuğunun da sesini duyması, bu gözyaşıya tuz biber olur.”
filmde george’un yaşatıldığı atmosfer, ölümün donukluğunu gösterircesine tıpkı the long dark’ın aralıksız kar yağan havasına benzerlik gösterir. george’un yalnız üç prototiple, bir patronla, iki zihin aktarma teknolojisine mensup personelle diyaloğu vardır. george’un bu süreçte gerçek jules’e kavuşma azmi, takdiri hak etmekle beraber; yapay zekâlı jules’in gerçek bilincine kavuşmamasına ve robot olmasına rağmen insan olmanın nimetlerini teknolojiyle tadını çıkarması, kimi izleyicileri kendisine sempati duymasına hatta “keşke çevremde böyle birisi olsaydı” dedirtebilir. ikinci prototipin sabote girişimleri, nihayetinde george’u yaşatmak istemesindendir. buna rağmen george tarafından hor görülmüş, uzuvları üçüncü prototip için materyal olarak kullanılmış, hatta birkaç gün ceza mahiyetinde gücü kesilmiştir. belki de bu prototip, onun uyutulan zihninde ona gösterilen bir uyarma mekanizması idi. aynı uyarma mekanizması üçüncü prototipin gerçek jules’in çağrısını kapatmasına ve hatta gerçek jules’in zihnine kavuştuktan sonra açmaması için diretmesinde de görülmektedir.
sonuç olarak bu filmde insanın teknolojiyle varlığını somut gibi görünen aslında soyut bir âleme aktarılsa bile farklı şekillerde direnç gösterebileceği, ancak bu dirence karşı insanın istisnalar gözetilerek kimi yerlerde mantığı yerine kalbini de dinleyerek idrakına kendisinden feragat ederek kavuşabileceği gösterilmektedir.
“2038’de geçen filmde ana karakterler arasında yer alan george almore [theo james], gerçek insanın zekâsıyla eş değer bir yapay zekâ projesinde çalışacak olan bir kişidir. bu projeye katılmadan önce eşi jules almore [stacy martin]’a bu meseleyi açtığı sırada george, [her ne kadar o an idrak edemese de eşinin işi yüzünden hayal kırıklığına uğradığını ve buna sebebin de muhtemelen hamile olması olduğunu sonradan anlayacaktır.] önüne firlayan bir araç yüzünden trafik kazası geçirir ve eşini kaybeder. eşini kaybetmeden önce eşinin zihnini 200 saat muhafaza edebilecek bir teknolojiye ücretsiz başvurduğundan bu işlemi gerçekleştirebilir. bu süre dolmadan önce george’un birden fazla prototip üzerinden çalıştığı ve üçüncü ve sonuncu prototipte de istediğine kavuştuğu gösterilir. ancak bu hem george için hem de zihni aktarılmadan önce gerçek jules’in yerinde olan yapay zekâ jules için ızdıraplı olur. [buna önceki prototiplerden ikincisinin kıskançlığı ve buna bağlı olarak üçüncü prototipin son hâlini almaması için bir takım sabote girişimlerinde bulunması, george’un patronunun verdiği prototip projesinin teslimi süresini dolmaya yaklaşmasından dolayı yaptığı baskı, çalıştığı yerde kendi deyimiyle kendi yaşında çalışma ortamına ve teknik imkâna sahip olması, örnekleri verilebilir.] bir de yapay zekâlı jules’in bedeni son hâlini aldığını ve george’un onunla mutlu bir şekilde zaman geçirdiğini gören ikinci prototip, şelaleden atlayarak gerçekleştiremediği ölümü denize girerek gerçekleştirir. [bundan dolayı birinci ve üçüncü prototip eşliğinde george, onun için boş mezar yaparlar.] bu projenin yasadışı olmasından dolayı ikinci prototipin bulunan kalıntıları yüzünden çalışma yerine risk engelleyicilerin gönderilmesi ise george’un gerçek jules’in zihnini yapay zekâlı jules’in zihnine aktarma sürecini hızlandırır. aktardıktan sonra bu hengame hiç yaşanmamış gibi ortadan kaybolur. daha önce george, jules’in zihnine bağlanarak vedalaşmak istemiş ancak ulaşamamıştı. yapay zekâlı jules ise bunun olmaması ister gibi engel olmak ister. bu engeli ise george tarafından fark edilse de o an müdahale gereksinimi doğurmaz. gerçek jules’in zihnini içeren prototip uyandıktan sonra jules’in olduğu teknolojiden gelen çağrıyı duyan george; bunu açar ve aslında ölen kişinin kendisi olduğunu, zihninin o teknolojide tutulduğunu, o çağrıdan sonra yok olacağını gözleri yaşlı öğrenir. o esnada çocuğunun da sesini duyması, bu gözyaşıya tuz biber olur.”
filmde george’un yaşatıldığı atmosfer, ölümün donukluğunu gösterircesine tıpkı the long dark’ın aralıksız kar yağan havasına benzerlik gösterir. george’un yalnız üç prototiple, bir patronla, iki zihin aktarma teknolojisine mensup personelle diyaloğu vardır. george’un bu süreçte gerçek jules’e kavuşma azmi, takdiri hak etmekle beraber; yapay zekâlı jules’in gerçek bilincine kavuşmamasına ve robot olmasına rağmen insan olmanın nimetlerini teknolojiyle tadını çıkarması, kimi izleyicileri kendisine sempati duymasına hatta “keşke çevremde böyle birisi olsaydı” dedirtebilir. ikinci prototipin sabote girişimleri, nihayetinde george’u yaşatmak istemesindendir. buna rağmen george tarafından hor görülmüş, uzuvları üçüncü prototip için materyal olarak kullanılmış, hatta birkaç gün ceza mahiyetinde gücü kesilmiştir. belki de bu prototip, onun uyutulan zihninde ona gösterilen bir uyarma mekanizması idi. aynı uyarma mekanizması üçüncü prototipin gerçek jules’in çağrısını kapatmasına ve hatta gerçek jules’in zihnine kavuştuktan sonra açmaması için diretmesinde de görülmektedir.
sonuç olarak bu filmde insanın teknolojiyle varlığını somut gibi görünen aslında soyut bir âleme aktarılsa bile farklı şekillerde direnç gösterebileceği, ancak bu dirence karşı insanın istisnalar gözetilerek kimi yerlerde mantığı yerine kalbini de dinleyerek idrakına kendisinden feragat ederek kavuşabileceği gösterilmektedir.
devamını gör...