artık kimseyi özlememek

daha fazla özleyemeyeceğini ve zirvenin orası olduğunu düşünüp özlemeyi bırakma eylemi.

çünkü özlemek acı verir.
özlediklerimiz bizi çoktan unutmuş olabilir.
özlemekten istifa edilir.

belki de hayatın en güzel armağanıdır.

duyguların (bkz: körelme)'sidir.

özlem duygusunun bir sonu olmadığı için özlenen varlıkların yok oluşunu kabullenme evresine geçmek olarak düşünülebilir.

öldü veya gitti, o duyguyu o gidişle beraber orada bırakmak gerekir. (bence)

eksikliğini hissetmemeye çalışmak zor olsa hayat devam ediyordur.