lise zamanlarını özlememek

lise yıllarını özlemeyen bir elin parmağını geçmeyecek insanların içinde bende varım.
evet, beni her türlü zevkten, eğlenceden mahrum bıraktığınız için alayınızın canı cehenneme. o yalnız başıma dolaştığım okul avlusu size...

hiç özlemediğim zamanlardır.
cehennemde yansın, şeytanın beygiri. trakyalı olmak beygir demeyi gerektirir.

lisedeki arkadaşlarla görüşüyoruz hala.. arada başlıyolar ne güzeldi lise yılları falan diye ampır ampır konuşmaya cevap da vermiyorum bi de öyle değil miydi falan diye soruyolar her seferinde belli ki öyle değildi işte daha ne soruyosun ne diyim bok gibiydi mi diyim..

lise zamanlarımı hiç özlemiyorum. çünkü sırf kilolu ve gözlüklüyüm diye kimse benimle arkadaşlık kurmak istemiyordu, herkes benden kaçıyordu. yanımdan geçenler bismillah çekerek geçiyordu. hocalar sıra düzeni yaparken yanıma kimi koyarsa hep o kişi hocaya isyan ediyordu. herkesin tonla arkadaşı vardı benim ise tek arkadaşım okul lavabosundaki aynalardı.

bir gün eski din kültürü öğretmenim bahçede tek başıma gezerken yanıma gelip "sen neden tek başına geziyorsun, arkadaşın yok mu?" diye sordu. ben de arkadaşım yok diyemedim. "var ama kafa dinlemek, yalnız kalmak istedim." dedim. hem sınıftaki kızlarla arkadaş olmak istemezdim. tek dertleri okuldaki erkekleri konuşmak, sürekli okuldaki erkeklerle sevgili olmaktı. okula okumaya değil sevgili yapmaya geliyorlardı.

okuldaki herkes benim sürekli telefonda oynamama takmıştı. arkadaşım olmadığı için konuşacak kimsem yok, ne yapayım ben de sanal arkadaşlarım ile konuşuyordum ama onlar tek mutlu olduğum şeye bile kafayı takmışlardı. çok telefonda oynuyorum diye onların sürekli beni şikayet etmesi yüzünden toplam 3 kez disipline gittim.

artık okul bitse de kurtulsam diye can çekişiyordum resmen. ben böyle bir ortamı neden özleyeyim?

burası tembeller sokağı mı. özlememek için sebep çok evet ama insan gençliğini de mi özlemez.

ben geçmişi hiç özlemiyorum.
sanki silerek ilerliyorum zamanımi.
bu anlarım hep eskiden daha iyi.
umarım hep böyle olur.

bizim lisedekiler genellikle gerizekalı insanlardan oluşurdu o yüzden lise dönemimi çok iyi hatırlamam. ha üniversitede de bu gerizekalılar azalmadı ama olsun.

muhtemelen kötü bir lise hayatı geçirmiş yazardır. şanslıydım ve lise hayatım harika geçti. kız yurdunda kaldığım için 4 sene boyunca harika anılar ve arkadaşlıklar biriktirdim. toyluğumu bazen özlüyorum.

lise harika değildi ama yoğundu. çaldığın gitarın, ilk gittiğin gerçek konserin,manitayla gittiğin sinemanın, öpüşmenin, evlerde toplanmanın, topluca sürü gibi okuldan kaçmanın, barın, bilardonun, sınav asmanın hepsi büyük olaydı. özlediğimiz bunlar.

çok değil, liseden iki sene sonra bu saydıklarımdan hangisini yapsan umurunda olur? ergenliğin güzelliği tüm dünyanın merkezinde olduğunu hissetmen aslında. bir daha yaşayamayacağın bir ruh hali.