aşk mark ve ölüm

41. istanbul film festivali sayesinde beyoğlu sinemasında gitmiş olduğum belgesel. 3 bölümden oluşmuş, hem güldürmüş hem de gerçekleri naif bir biçimde anlatmış bir yapım. aslında konu olarak 60’lardan itibaren almanya’ya olan göçü ve orada oluşan müzik kültürünü aktarmak istemiş yönetmen cem kaya, ancak arşivleri inceledikçe ve insanlarla tanıştıkça iş daha bir dallanıp budaklanmış ve çok güzel bir şölen sunmuş. film sonrası yönetmenle yapılan soru cevap kısmıyla yönetmeni de tanıma fırsatı yakalamış olmak işin eğlenceli kısmıydı.

ecnebi diyarlara ilk göçen vatandaşlarımız olan alamancı yaban kuşlarının izlerini ilk zamanlarından itibaren müzik yoluyla takip eden harikulade bir belgesel.
türk hip hop/ türkçe rap kronolojisi için bile izlemeye değer.

yaban kuşları ifadem jenerikle birlikte bir süre sonra biricik'in gurbet kuşları'na evriliveriyor, aslında çaktırmadan başa dönüveriyor.

remake, remix, rip-off: about copy culture & turkish pop cinema, arabeks gibi belgesellerin de yönetmeni olan cem kaya’nın 2022 yapımı belgeseli.

almanya’nın iş gücünün belkemiğini oluşturan türkiyeli göçmenlerin aidiyet ve kimliğe dair sorgulamalarını da ekrana taşıyan belgesel, 1960’lar almanyasına, eğlence kültürüne ve dönemin tarihsel ve toplumsal sorunlarına ışık tutuyor. “aşk”, “mark” ve “ölüm” olmak üzere 3 farklı başlığa ayrılan film, “aşk” bölümünde büyük bir umutla almanya’ya göç eden işçilerin heyecanını ve memleket hasretini, yaşadıkları ırkçılıkları ve o ırkçılığın getirdiği üzüntüyü, hayal kırıklığını müzikle nasıl yendiklerini veya bastırabildiklerini anlatıyor. “mark” bölümü artık tedavülden kalkan bu para biriminin sembolik anlamına ve gurbetçilerin almanya’daki lüks yaşam biçimlerine yer verirken, “ölüm” bölümüyse almanya-türkiye arasındaki entegrasyonda gelinen son noktayı ve yaşanan trajik anları arşiv kayıtlarından ve ruhun derinlerine işleyen anlatım gücüyle müzikten yararlanarak aktarıyor.

mubi'de izlediğim olağanüstü bir belgesel.

bir kere o arşivi nasıl bulmuşlar hayret ettim. cem karaca var o arşivde, neşet ertaş var kimler yok ki. emeği geçen başta cem kaya olmak üzere herkesin eline sağlık.

almanya'da yaşayan gurbetçi ailelerin müzik ve hayat serüvenini kronolojik olarak inanılmaz işlemişler. tavsiye ederim.

60'lı yıllarda almanya'ya çalışmak için gitmek zorunda kalan türklerin hikayesini anlatıyor. orada yabancı, burada ise almancı olan bir toplumun kültürel ve siyasi konumunu, değişen müzik kültürü üzerinden ele alıyor.

yer yer komik yer yer de duygusal geçişler barındırsa da ajitasyonsan oldukça uzak. taraf tutmadan olayı tüm açıklığı ile anlatan gerçekçi bir belgesel.

belki de çoğumuzun hiçbir yerde görmediği müthiş atşiv görüntüleri var. üzerinde oldukça çalışılmış ve iyi kurgulanmış. özellikle cem karaca röportajları ve sahne görüntüleri izlemeye değer. he bir de derdiyoklar var tabi. turkish jimi hendrix!