askerde silahı kaybetmek

seni üzerler gülüm, gözlerini ağlar görürüm.

yaşamadığın tatları yaşayacağın anların başlangıcıdır.
henüz askere gitmemiş arkadaşlar için söyleyeceğim tek şey nizamiyeden ilk girdiğiniz andan itibaren bir astek ile iyi anlaşmaya çalışın ve silah kaybı falan gibi durumlarda direkt kendisine gidin.
uzman çavuşlara pek yanaşmayın hayat kadını ve uzman çavuşun gülüşüne güven olmaz derler.
ayrıca mal olmayın kocaman silahi kaybetmeyin bugun kocaman silahı kaybeden yarın yerden sabun alırken iğfal edilse napıyorsun diyemez.

bi de o silah bulunamadı diyelim, gitti biri de senin silahınla adam öldürdü.. kervana bak.

yazısını okurken bile tüyler ürperten durum.
er kişisi askerde silah kaybedeceğine kendini kaybetse yeridir. gerçi silahını kaybedince kendini de kaybettirirler adama.

istisnai durumlar hariç insanı bir anda 40 yıl yaşlandıracak olan bir olay.

abartılan eylem.

hiçbir şey olmuyor. durumu omzunda üç yıldız olan görevli arkadaşlara bildirin, çekinmeyin onlar sizin için oradalar. durumu anlatın, tutanak tutulur, 15 tl zimmet yenileme ücreti karşılığında adınıza yeni bir silah zimmetlenir. zimmet belgesinde tank da istiyor musunuz seçeneğini boş bırakın. en iyisi nöbet eri olmak, tank falan çok gürültülü olur, kafa kalmaz akşama kadar.

askerde silah kaybetmek dötü kaybetmek olarak geçer. bir şey olmaz diye bir şey yok. ya askerlik yapmadınız ya da yaptınız silah kaybetmediniz. bir askerin başına gelebilecek en boktan şeylerden biridir bu, abartılacak kadar kötü bir şeydir.

sonucu budur.

arkadaşlarının tatsız bir eşek şakası değilse ( bu gerçekten çok zordur, başarabilmek maharet ister ve buna rağmen gerçekleşmişse) hukuki ve cezai yaptırımları bir yana, ilgilisini yaşam boyu unutamayacağı tatsız anılara garkeder..