bir türlü kötü entry'sine denk gelemediğim bugün bu sefer ne yazdı diye merakıma ipotek koyan,bal porsuğundan çok sincabı hatırlatan, naif, dost canlısı yazar.

ne yazık ki başlıktaki durum gerçek. bizzat bu durumda olan bir arkadaşım ile röportaj yaptım. görmeden, duymadan inanmam diyenlerin izlemesini tavsiye ederim.

kendileri benim buraya gelmemi sağlayan yazardır. gördüğüm kadarıyla bir kaç yazar daha sayesinde burayla tanisti. eksiden aldığım mesajla kendimi anında burada buldum tekrar teşekkür ederim güzel bir vesile oldu.

yemek yedim

"ölüm yok ya sonunda." denemeyecek tek yarıştır.

bu hayata yalnızca 1 kere geldiğini hatırlamak. başkasının ne dediğini umursayarak yaşarsan çok zaman kaybedeceğini hatırlamak. oysa her saniye senin için çok kıymetli. masmavi gökyüzü, yemyeşil doğa sen gör, hisset diye var. tabii ki bedenin de en değerli şey ona da iyi bakmalısın. aslında biraz bencil olmak sanırım yalnızca bu konuda.

1984, hayvan çiftliği ve cesur yeni dünyadan sonra okuyacağım, distopya kitabı.

özel bir konuk gelir mi? gelmez mi? yayını basmaya gelen birileri olur mu acep? buradan gönderme yapıyorum, gel yayını bas! gel kahkahanla şenlendir be?

bir gün beni fark ettiğinde, beni fark etmenin artık benim için fark etmeyeceğini fark edeceksin.
tehlikeli oyunlar
oğuz atay

oldu başka?

"sen de kendince haklısın tabii"

"yakın tarihlerde yapılan araştırmalar bir hayvanın bile kendi türünün acı çekmekte olan bir üyesine, hatta bir başka türe, yardım etmek için muazzam bir çaba ve bedele katlanabildiğini gösteriyor."

türümüz, bir başkasının ocağına incir dikip bir de karşısında utanmadan ağlayabilecek samimiyetsiz kişilerle dolu. başkasına yardım etmek kenara dursun, ona zarar vermek için yarış hâline giriyor insanlar. ve bununla övünebilecek zihniyete sahipler.

insanlığı öyle unuttuk ki, birine hakaret etmeye kalkıştığında hayvan isimlerini sarf edenlerle dolu ortalık. oysa biz başkalarına zarar veren huzursuz varlıklarız, hayvanlarla yan yana dahi gelemeyiz. öyleyse neden hayvanları birçok insandan hatta genelleyecek olursak insanlardan daha çok sevmeyelim?

hiç kimseye onun izin verdiğinden daha fazla yardım edemezsin.

oral dönem 'id' egemenliğindedir bu yüzden dürtülerin karşılanması çok önemli bunda da en büyük rolü anne-bebek ilişkisi oynuyor.
anal dönemde çevreyle çatışma artar.
fallik dönem cinsel kimliğin temellendirildiği dönemdir. ödipus kompleksi,elektra kompleksi gibi durumlar fallik dönemde görülebilir. yani çocuk karşıt cins ebeveyni sever aynı cinsten ebeveyni rakip gibi görür.
latent dönemde ise ego egemenliği almaya başlar yani haz gider yerini gerçeklik ilkesi alır.
genital dönemde bireyselleşme süreci başlar.

samuel beckett kitabıdır.

“hiç” sözcüğü olmayan her şey için kullanabilir ya da var olan her şey için. bu sözcüğün büyüsüne erişmek başka sözcüklere nadiren nasip olur. gücü bilenemezliğindedir ve ölçülemezliğinde.

elbette zordur böyle bir sözcük üzerine metinler yazmak ama samuel beckett, iki ana başlıktan oluşan bu kitabında “hiç” üzerine birbirinden çekici metinler yazmış.

koyu bir karamsarlık hüküm sürse de metinlerde okudukça insanı kendine çeken bir yanları var.ilk bölümde 4 uzun hikaye anlatıyor beckett. bu 4 hikayede ortak nokta evlerinden çıkarılmış yaşlı adamlar hakkında olmaları.ayrıca dikkatimi çeken bir husus ise kahramanların şapkalarına olan düşkünlüğü. ilk aşk, yatıştırıcı, atılmış ve son, öykülerin isimleri.

hepsi insanlar tarafından dışlanan ya da insanlardan kendini soyutlayan insanların son zamanlarını anlatmakta ve adeta ölüm için bir bekleyiişi anlatmaktadır. bu kitapta insanın yanılgısının başkalarıyla konuşmak olduğunu söyleyen beckett, zaman zaman aynı yanılgıya kendi de düşüyor zira öykülerin tamamı “ben” diliyle yazılmış. ikinci ölümde isim “hiç” üzerine birbirinden bağımsız ve birbirine bağlı metinler var. size bu metinleri kendi cümlelerimle anlatmaktansa samuel beckett’in bir şiiri ile anlatmayı tercih ettim:

1963 yılından sonra sovyetler birliği'nin vostok uzay aracına, uzayda yürüyüş için tasarlanmış bir kabin ekleyerek aracı modifiye etmesiyle ortaya çıkan uzay aracı.

araçtaki kozmonotların, vostok'takinden farklı olarak, paraşütlerle değil aracın kendisiyle birlikte yere inmesi planlanmıştı. iniş modülü üzerine yedek bir katı yakıt bölmesi de eklenmişti. ancak kalkış anındaki ve daha sonraki acil durumlar için bir fırlatma (ya da kaçış) sistemi bulunmuyordu. yani aslında bununla uzaya insan göndermek bir kumardı ancak sovyetler birliği bu riski göze almıştı. üstelik bu kez vostok görevlerindeki gibi tek kişiden değil 2 ya da daha fazla mürettebattan oluşan görevler tasarlanmıştı.

voskhod son kez 1965'te fırlatıldı ve daha sonra vostok-voskhod efsanesi, yerini soyuz'a bıraktı.

kafiyeli başlık.

cevat şakir kabaağaçlı, nam-i diğer halikarnas balıkçısı'nın anadolu'da yaşanmış mitolojik öyküleri derlediği kitabıdır. şiddetle tavsiye edilir.

kripto para yerine yatırım yapılması gereken şey. öküz gibi degerleniyor. bi kere yaptırınca da bağımlısı oluyorsun. yalan yok. bende de var. çok azcık üst dudak, burun ve alnımda var yani. abartıp maymuna dönmedikce güzel bi şey. yirim.

çok sevdiğimdir. onsuz olmaz diyeceğim ilk şeydir. artistlik yapmak adına türkçeyi katletmemeli, başka dillerden sözcükler kullanılmamalıdır. dünya üzerinde pek çok türkçe konuşan insan var ancak yine de yeterli değeri vermediğiniz her şey gün gelir yok olur. asıl olan türkçeyi olduğu gibi en güzel şekliyle almak, başkalarıyla karıştırmamak, içindeki tarihi ve güzelliği görebilmektir. gurur duyabilmek ve koruyabilmektir.

türkçenin bir gün katıksız,duru ve en güzel biçimiyle konuşulması dileğiyle, esenlikler.