aşkın nefrete dönüşmesi

bu iki duygu birbirine o kadar yakındır ki saniyelerle ölçülecek kadar kısa sürer. bazen onca acı çekmenin yapamadığını tek bir cümle başarır.

bi yerde okumuştum ya da duymuştum bilmiyorum belki mabadımdan bile uyduruyor olabilirim.
"nefret başarısızlığa uğramış sevgidir." diyordu sanırım en net açıklaması budur.

neyse kimseden nefret etmeye gerek yok. giden gittiği yerde mutlu olur belki ama kalanın ahını çıkaracak biri de var olduğunu unutmasın.

aşk kolay kolay nefrete dönüşmez gerçek aşık neleri neleri sineye çeker ancak öyle bir zaman gelir ki takke düşer kel görünür işte o zaman işin rengi değişir.

mesela,çok sevdiğin çok değer verdiğin gözünün ondan başkasını görmediği birinden bir kazık ye işte o zaman o aşk sevgi değer vermeler falan fistan hepsi gider yerine nefret gelir bir anda .