atatürk'ün fikriye hanım'a yazdığı dörtlük

atatürk'ü çıkarsızca ve delice seven fikriye hanım için yazılmış dörtlüktür. insanı gerçekten üzer.
çaresizliği ifade eder.

içsem de bir kadeh hayat iksirinden,
zamansız ayrıldım, bilinsin fikriye’den
bıkmadım ki doyayım o narin ellerinden,
ümmid-i aşkım saracak seni, cefakâr teninden

her yönden muazzam olsaydı fikriye'yi bırakıp latife'yi almazdı herhalde..

(bkz: beton yetmez)

sırtından kendisini vurarak intihar eden ilk ve basarili bir kadına yazilmis en guzel dörtlüktür.

atatürk müthiş pişman olmuş fikriye'nin ardından. gel gitme kadın şarkısında bile hüngür hüngür ağlarmış. ata'nın en büyük pişmanlığı fikriye'dir. çankaya'daki o eski püskü av köşkünün asil hanımefendisiydin sen fikriye... o her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır lafındaki kadın sendin... şimdinin kürtçü morcu mavi kafalı feminazileri senden kadınlık öğrensin, şeref öğrensin. senin gibi mübarek kadının ancak ellerinden öper baş tacı ederim ben fikriye annem benim... latifeyse günümüz feminazilerinin ninesi konumunda tam. fikriye hanımefendinin ruhu şad olsun. umarım çıkarsızca fedakarca sevdiğin ebedi aşkın mustafa kemal'ine kavuşmuşsundur fikriye...

sırtından kendisini vurarak intihar eden ilk ve başarılı bir kadına yazılmış en güzel dörtlüktür.
bu şiiri okurken içim cız etti. ah atatürk'üm, bir insan her yönden muhteşem olur mu? şiir resmen içimi dağladı. :( mekanın cennet olsun ata'm...
ata'nın hayatındaki en büyük pişmanlığı fikriye'dir.