atatürk'ün gerçekleşmemiş bir aşk için döktüğü göz yaşı

gazi'nin ruhunun derin yarasını gözler önüne seren, neticede onun da bir insan olduğunu herkese gösteren bir duygusal boşalma anıdır.

atatürk'ün yine bir gün içlerinde kültür-sanat camiyasından pek değerli misafirlerinin de bulunduğu o meşhur sofrasında türk musikisinin meşhur bestekarlarından selahattin pınar'ın, "gel gitme kadın ruhumu hicranına yakma" isimli bestesini dinlediği sırada duygusal bir patlama yaşadığından söz edilir... gazi şarkıyı ilk duyduğunda çok etkilenir, öyle çok sever beğenir ki bestekarından tekrar tekrar söylemesi için ricada bulunur. bir iki üç.. ve en nihayet içerde birikmiş, bastırılmış olan duygulara bir basınç etkisi oluşturarak tesirini gösteren bu şarkı, gazi hazretlerinin bütün misafirlerin içinde ağlamasına sebebiyet verir...
misafirler gazi'ye saygıları gereği salondan ayrılırlar... bu duygusal ana tanıklık edenler de hiç şüphe yok ki, ata'nın vaziyeti karşısında derinden sarsılmak durumunda kalmışlardır.

mustafa kemal'imizi ağlatan şarkıyı buraya bırakıyorum.
onun bu şarkıyı dinlerken neler hissettiğini belki biraz anlarız...