aydınlanma yaşamak için bulaşık yıkamak

en parlak fikirlerin bulaşık yıkarken akla gelmesi durumudur. (bkz: swh)

ütü yapmakla kapışabilir.

zihnimiz durmadan bir akış içinde, fakat gün içinde pek çok şeyi aynı anda yapmaya çalıştığımız için düşüncelerimize odaklanamıyoruz.
tek bir işe odaklandığımızda zihnimizden geçen fikirleri daha iyi fark edebiliyoruz.

en sevdiğim aydınlanma şekillerinden ilk üçe girecek olan eylem.
giriş, gelişme ve sonuç bölümleri olarak üçe ayrılır benim için.

giriş bölümüm bulaşıkları yıkamak için suyu ısıtmaya başladığım an başlıyor. ketıla suyu koyarım ve beklerim. bekleme anında hangi konuda aydınlanma yaşayacağımı seçerim.

gelişme bölümümde artık su kaynamıştır ve bulaşıkları yıkama eylemine geçmem gerekiyordur. aydınlanma yaşayacağım konuda daha derin düşünerek kendi yaptığım şeyleri hatırlamaya çalışırım. o esnada yıkadığım tabakların şangır şungur sesleri, suyun sesi, köpüklerin gulug gulug sesleri hatırlamama yardımcı olur. hatırladıkça daha da detaya inerim ve artık bir şeyleri fark etmeye başlarım.

sonuç bölümümde ise artık tüm bulaşıklar köpüklenmiştir ve durulanmayı bekliyorlardır. suyu açıp durulamaya başladığım an bir şeyler dank etmeye başlar. tabakları temizlerken kafamın içinde belirsiz kalan şeyleri de temizlerim sanki.
bulaşıkları yıkama süreci bitene kadar aydınlanma sürecim de bitmiş oluyor.

fakat bu aydınlanmalar bir işime yaramıyor çünkü aydınlanma sürecinde düşünmüş ve fark etmiş olduğum her şeyi unutuyorum. gün içerisinde hatırlamam için birisinin bana gelip bu aydınlanmayı hatırlatması gerekiyor daha doğrusu .


yine de bulaşık yıkamanın felsefesi üzerine bu kadar şey yazabilmiş olduğum için kendimi tebrik ediyorum.
adabı vardır bulaşık yıkamanın. önce kime yıkadığını bileceksin , sonra da hangi marka bulaşık deterjanı kullandığını.