ayet el-kürsi

bakara suresi 255. ayettir.

küçüklükten beri alışkanlık haline geldi, gece yatarken ve evden çıkarken yedi defa okumak. annemin az biraz okuma yazma öğrenince ilk eylemi bu duayı bize ezberletmek oldu çünkü, bu duanın gücüne inanması ile ilgili bir durum, hep bu duayı okumanın kişiyi her türlü kötülükten koruyacağını söyler durur, kaç yaşına geldim, hala evden çıkarken oku diye tembihler.

hem annemin tembihleri hem de ayetin anlamının güzelliği, ne zaman okusam içimin ferahlamasına sebep olur.

maneviyatına çok inanırım, her okuduğumda farklı bir huzur veriyor gerçekten.

kim ne derse desin kuran ayetleri harbi huzur veriyor.

bildiğim halde , sen açık saçlısın , dua bilemezsin dedikleri dua mı?

gücüne inandigim okudum zaman içimi gerçekten rahatlatan ayet..

doğruluğun sapıklıktan açıkça ayrıldığı ayettir. kürsi ayeti demektir. daha anlaşılır ifadeyle; taht işareti demektir.
''...o'nun tahtı gökleri ve yeri çevreler ve onları muhafaza etmek o'na zor gelmez ve o yüce'dir, büyük'tür.'' (bakara-255) kısmından hareketle bu adı almıştır. bu bölümde tanrı'nın yüceliğinin, büyüklüğünün, tekliğinin işaretleri vardır. örneğin; tahtı gökleri ve yeri çevreleyen iki tanrı olması imkansızdır. yine tahtı gökleri ve yeri çevreleyen yüce'dir, büyük'tür. burada bahsedilen yücelik ve büyüklük mutlak yücelik ve mutlak büyüklüktür. gökleri ve yeri muhafaza etmek o'na zor gelmez çünkü tahtının üstünde mutlak yüce, mutlak büyük ve mutlak tek olan o vardır. bu ayetten bir sonraki ayette ''dinde zorlama yoktur. doğru eğriden açıkça ayrılmıştır. artık kim sahte tanrıları (tağut'u) reddeder de allah’a inanırsa kopmayan sağlam bir kulpa yapışmıştır. allah her şeyi işitir ve bilir.'' (bakara-256) ifadeleri yer alır ki allah'ın tekliğinden, yüceliğinden, büyüklüğünden bahsedildikten sonra böyle bir ayet gelmesi anlamlıdır.

arapça okunuşunun latin harfleriyle yazılışı şöyledir:
allâhü lâ ilâhe illâ hüvel hayyül kayyûm, lâ te’huzühu sinetün velâ nevm, lehu mâ fissemâvâti ve ma fil’ard. men zellezî yeşfeu indehû illâ bi’iznih, ya’lemü mâ beyne eydîhim vemâ halfehüm velâ yühîtûne bi’şey’in min ilmihî illâ bimâ şâe vesia kürsiyyühüssemâvâti vel ard, velâ yeûdühû hıfzuhümâ ve hüvel aliyyül azîm.

şiilere göre, bakara suresinin, 255, 256, 257. ayetleridir.

evden çıkarken her zaman okuduğum

bakara sûresinin 255. âyetidir.

çocukken ezberleme karşılığında 5 lira aldığım sure.

başörtülü olmadığım için ezbere bildiĝime ihtimal verilmeyen sure.
halbuki kuran kursunda döve döve öĝretmişlerdi.

ezberleme süreci benim için zor olan ayetlerdir.
yeni okuma yazma öğrenmişim, yazın anneannem ezberletmeye çalışıyor ama ezberleyemiyor ve sürekli ağlıyordum. kadıncağız vazgeçti, hadi okulda öğren o zaman dedi. ortaokula gelince hoca zoruyla ezberleyeme çalıştım ama yine ezberleyemeyince sınıftan kovmuştu beni. şuan şakır şakır ezbere bilirim. iyi ama ne ara nasıl ezberledim?

hergün okunan, okunması güç verendir

hemen hergün okuduğum ayet bölümüdür.

ateistim ama 20 tane sureyi ezbere biliyorum ne garip abi.

içinde geçen "onun kürsisi (sandalyesi, tahtı) gökleri ve yeri kuşatır." ifadesi ile, allah'ın göklerin üstünde olup evreni ve ötesini kuşattığının vurgulandığı ayet. nitekim; ayet, ismini bu cümleden alır.

dilimden düşmeyecek üç sureden biri.
fatiha, ihlas, ayet el kürsi...