aynı yolda yürümem dediğiniz insanlar

çok sevdiğiniz biri size hata veya bir yanlış yaptığında ,ve belirli bir süre sonra hatasını anlayıp geri döndüğünde artık hiç bir şey eskidi gibi olmuyor .belki affettim diyorsun ama tekrar kalbine alamıyorsun .aynı yolda ,aynı amaçta yürümek bile içinden gelmiyor .bu hatalar çoğalınca yola bile olan inancın kalmıyor

yürümem dediyseniz bir daha yürümezsiniz zaten.
kredisini tüketmiş herkes buna dahildir.

herkesle yürüyebilirim, maksat bir yere varmak değilse eğer daha da kolay olur bu durum. illa bir yere varma maksatlı yola çıkmadığımdan sanırım nerede terk edildiğimden çok yolda geçirdiğim süreye odaklanıyorum. evet üzüyor yolda bırakılmak ama geçen sürenin hatıraları üzüntümden fazla oluyor genelde.

bir yolu yürümek için o yolda kimlerin olduğunu, hangi yöne gittiklerini önemsemiyorum. iyi bir yol arkadaşıysa eşlik ederiz birbirimize, yürüme hızlarımız ortada bir yerde buluşur. eğer yol arkadaşı olmak istemiyorsam kulaklığımı takar mesafeyi açarım ya da beklerim ki o biraz ilerlesin. yolda hiç olmamasını, yolumu değiştirmeyi düşünmem. aynı yolda yürüyoruz diye her şey çözülmüyor, birlikte yürüyemiyoruz diye de yol yanlış olmuyor.