babalar ve kızları

kızımla, 2 dakika içinde yaşadığımız duygu fışkırması bu duyguya bir örnektir.

her şeyi paylaşabileceğin , birlikte eğlenebileceğin ,hep desteğini hissettiğin bir babaya sahip olabilmek büyük bir şanstır. herkese karşı soğuk , çekilmez olan insan kızına gelince son derece tatlı bir hal alır. ve babalar kızlarını çok kıskanır, hiç kimsenin onları hak etmediğini düşünürler , pamuklara sarıp büyüttükleri kızlarını biri üzecek diye çok korkarlar bu yüzdendir sürekli korumacı tavırları . '' prenses olmak için prense ihtiyacım yok, ben zaten kralın kızıyım .''

benim bir kızım var, meleğim henüz daha çok küçük. tanımdaki gibi bir baba olacağıma eminim.
bir büyüsen neler yapacağız seninle diye hayal kuruyorum sürekli; inşallah ömrüm yeter de görürsem o zamanları.

babalar kızların ilk aşkı olurmuş. hatta küçük kızlar babalarının kucaklarından inmez anneye bile o kadar düşkün değiller. bir kızın arkasında manevi değerde dağ gibi bir baba varsa o kişi her zorluğu yeniyor.

yoldan geçen bir baba kız görsem gözlerim dolar. sadece sevilmek istedim onu bile çok gördün baba.

ne bu yeni tv yarışması mı?

- hava 40 derece, bu sıcakta niye bot giydin baba?
+ sen sorasın diye kızım, sen niye patilerini bana dayıyosun peki?
- iyi böyle.
+ bence de.

hep bir yarım kalmış lıklar

katil ve maktül.

birbirleri için yapamayacakları şey yoktur. babam canımı istese veririm, eh o da bize öyle tabii ama dünya geniş, yaşayalım. sağlıkla, mutlulukla beraber yaşayalım.

birbirlerini her konuda cesaretlendirirler. birbirlerine inanır ve güvenirler. yeri gelir birbirlerinin her şeyi olurlar. oyun arkadaşı, müzikbuddy, kuaförü ve berberi.

bazen sessizce oturup çizgi film izlerler. babalar kızlarıyla çocuk olur. birbirlerine hizmette sınır tanımazlar.

yaşama sevincimi arttırdın guzum bugün... o nasıl bir enerjidir? nasıl bir mutluluktur? arapça konuşuyorlar ama guzumun başı açık...neresi çok merak ettim. bay bay guzummm

www.youtube.com/shorts/NPDc...

her baba kız ilişkisinde gözlerim dolar ...
çok seviyorum bu ikiliyi
kızlarını seven, koruyan, kollayan her daim yanında olan babalar iyi'ki varsınız.

çekilin içimi dökmem lazım...

kesinlikle babacığımla olan ilişkimizin herhangi bir prodüksiyona konu olması gerektiğine inandığım ilişki türü. himym 'daki robin ve babası ile inside job 'taki reagan ridley ile rand ridley arasındaki ilişkinin aritmetik ortalaması gibi bir ilişkimiz var.

bi bakıyorum kendime; nerde 5 yaşında saçlarını beber hüseyin'in traş ettiği kleo, nerede babasının ona elmas yüzük aldığı kleo.
değişmeyen tek şeyse babamın beni oğlu gibi görmesi...*
neyse tanıma gülerek başladım ağlayarak bitirmek istemiyorum, bu daddy issues halimle narsist erkeklerin iştahını kabarttığımı biliyorum, en azından büyük resmin farkındayız, buna da şükür... *

evliliği pek düşünmeyen biri olmama rağmen bazen etrafımda o küçük kız çocuklarının babalarına karşı ilgili tutumunu görünce baya etkileniyor aynı zamanda kıskanmıyor da değilim

babalık reddi davası falan varsa açmayı düşünüyorum. hayatıma en safından en piçine kadar bir sürü erkek girmiştir ama ben ömrümde bu insan kadar zavallı ve bencil birini görmedim. mümkünse ölüme de gelmesin.

yaşımın epey büyüdüğünü düşündüğüm ama kabul edemediğim şu günlerde babamın yokluğunu derinlerde ve daha yukarılarda da hissediyorum. mesela babalar sohbet ederken şöyle deriin deriin hikayeler anlatırlar ya heh işte o muhabbetleri çok özledim. yada alakasız aslında o an duysak çok kızacağımız öğütler verirler onlarıda çok özledim. birde sahilde şöyle kol kola yürüsek. özledim diyorum da insan yaşamadığı anları nasıl özler ki. yaşanabilecekken yaşanmayanlar ukte olarak kaldı içerde. bende adını özlem koydum. sırf bu yüzden babam yaşında gülüşü güzel fikrimin hiç uymadığı amcalar ile sohbet ediyorum. ağızlarından bir kızım lafını duymak için selam verip lafı uzattıkça uzatıyorum. hayatımın eksik parçalarını onlarla tamamlıyorum. kimisi belki farkediyor kıyamayıp konuşuyor kimisinin umrunda bile değil. ben iyi olduklarını varsayarak kendimi kandırmaya devam ediyorum. bir kızım kelimesini ağızlarından almak beni o derinlere götürüyor. gece gözlerimi kapatıp o anları tekrar tekrar yaşıyorum. sonra diyorum ki şımarıklık bu seninki kaç yaşına geldin ihtiyacın yok. sonra içimi bir korku kaplıyor gerçek anlamda bu boşluğu asla dolduramayacağım. çünkü ben sadece babamın küçük kızıyım.

aşırı dengesiz bir ilişkileri var. tamamen kendi çevremden yaptığım gözlemlere dayanaraktan söylüyorum bunu.

babalar ve kızlarının ya araları aşırı iyi ya da aşırı kötü. bir ortası yok gibi. kızlar babalarından ya aşırı nefret ediyorlar, bir kaşık suda boğmak istiyorlar ya da koşulsuz şartsız seviyorlar.

kızlarda erkekler gibi bir "eh işte" durumuna pek denk gelmedim. genellikle babaların yaptığı hatalar durumu "bir kaşık suda boğma" noktasına getiriyor. erkekler ne kadar kavga etse bile bir türlü orta noktada buluşuyor ama kızlarda durum ya herro ya merro.

o kadar insan tanıdım, konuştum ve dertleştim. babalar ve kızları hakkında bazı babaların firavun olabileceği sonucuna vardım.

babamı çok severdim, çok... böyle bir fotoğrafımız yok aslında, photoshop marifetiyle ben yaptım. başlığı görünce yaş farkımız tutmasa da böyle yan yana gelelim, başımı omzuna yaslayayım istedim.