babanın dalga geçmesi

kendisi tam nokta atışı yaparak dalga geçer.
hassas kalpler hemen kırılır tabi.
az gülün ya, rahat olun salın bi.

huzurevine vip bilet almıştır.

"bu arabayı sana aldım" deyip, "beni işe bırak" diye binip, sürücü koltuğuna geçip, beni okula bırakması ve arabayı alıp gitmesi. daha da görmedik arabayı.

babamdır. hakkıdır. geçsindir. yokluğunda dalga geçmesini bile özleyeceğim için keyif bile alıyorum. başımın üstünde de yeri vardır o dalganın.

ortami az da olsa senlendiren, babanin evladiyla alay etmesi durumu. babalar genelde seni seviyorum diyemezler, bu sebepten saka yaparlar, hani sen anla diye, seviyorum seni babinda 1 nitelik tasir. guzeldir baba sakasi.

komşumuzun kızı evlendi geçenlerde, evde onu konuşuyorduk. babam: kaç yaşındaydı kız?
ben: benimle aynı yaşta baba, beraber okuduk.
babam: oooo, yaşı o kadar var mıydı kızın
benim göz yaşım pıt.

klasiktir. babadir o yapar. evet.

önceden babamın yanında sigara icmezdim. biliyordu ama yanında icmezdim. çünkü öyle gördüm, hiçbir abim, ablam içmez.
ama babamın bir klişesi vardı, almayacağımı bile bile sigara uzatırdı hep.

neyse,pandemide gittim eve, yine klişe şakalar filan, hiçbir gelişme yok mizahta. yıllarca red ettim, başımı çevirip gittim vs..

bir kahvaltı sonrası, mutfakta oturuyoruz babam yine sigara uzattı...*

tereddüt bile etmeden aldım sigarayı, dedim ki:

"şimdi bir de kahve yaparız yanında, süper olur".

o anki sıfatı görülmeye değerdi doğrusu.

"hadi yap da içelim" dedi.

"arsız olmuş bu" diyor annem de. "insan babasını sürekli red eder mi?" dedim ona da.

kardeşlerim bana çok uyuz oluyor ama deliyim diye. onlar hâlâ içemiyorlar.

babama tepki olarak doğmuşum sfsfsf.

oğlumla olan deneyimime dayalı olarak diyebilirim ki (özgüven ve kişiliğine güvensizlik ve aşağılama içermeyen) esprili yaklaşımların, kuşaklararası yakınlaşmada ortak espri dili gelişmesini sağlar. aynısını oğlunuzun da size yapabilmesine hazımlı ve alışık olmanız koşuluyla..