babaya moruk diye hitap etmek

insanın şaka kaldırabilen bir babası olması hoş bir şey.

hatırlıyorum da bir zamanlar devlet bir kanun çıkarmıştı. ilgili kanun 50 yıldan eski birçok nesneyi tarihi eser kapsamına sokmaktaydı ve işin komiği tam bu kanunun çıkışından birkaç gün sonra babam 50 yaşına giriyordu.

bu haberden sonra babamla az makara yapmadım değil. doğum gününde ona "sen de tarihi eser oldun be moruk" dedim gülerek.
sırıtarak cevap verdi: "ellisine girince göreceğiz seni de yavşak"

o günden beri de babama moruk olarak hitap ederim sık sık. kendisi genç ruhlu zaten; 55 yaşına geldiği halde hala paten kayar, bisiklet sürer, kilometrelerce yüzer. belki o benim için "patenli moruk" olabilir ama, işin gerçeği kendi yaşındaki birçok kişiye taş çıkartır. hele ki en ufak espride öfke krizi geçiren huysuz ihtiyarlara. adama o kadar "moruk" dedik güldü geçti sadece, bir kere bile de "saygısızlık ediyorsun bla bla" demedi.

ulan baba ne adamsın...*