bacak bacak üstüne atmanın eziyet olması

bir bacağı kaldırmak suretiyle diğer bacağın üzerine oturur pozisyonda koyma eyleminin, aslında yorucu ve mantıksız bir eziyet olması gerçeği.

oturduğunuz koltuk ve sandalyeler size kısmen alçak geliyor, bacaklarınızı nasıl tutacağınızı bilemiyor ve rahatsız oluyorsanız*, eziyet olmaktan ziyade sizi rahatlatan eylemdir.

bunu rahat şekilde yapanların nasıl rahat şekilde yaptıklarını anlamıyorum. mümkün değil öteki bacağın üstüne çıkmıyor. elimle alıp konumlandirsam dahi. attığımda ise ki ortaya muazzam cheesy bir görüntü çıkıyor. biri gelip parmağıyla itse bahçe heykeli gibi devrilicem.

(bkz: atma) o zaman kardeşim dedirtmiştir.

tombulsanız bu tam bir eziyet olabiliyor. hatta hiç yapamayabiliyorsunuz.

inanılmaz rahat bir oturuş bence. hatta böyle yayılmışken bile yapıyorum. tek sorun üste attığım bacağa bağlı ayağım havada durması gerekirken bir yere temas ediyor.*

bacaklarınız kalınsa biraz zorlanıyorsunuz. onun haricinde uzun süre bacak bacak üstüne attığınızda tansiyonunuz düşürüyor.

zaten ideal olanı omza atılmasıdır.

erkekler bilir billurları büyükse bacağı attığı an billurlar ezilme tehlikesi geçirebilir. ayağa kalkıp ufak bir düzeltmeyle oturuma devam edilebilir.

gayet kolay olandır zayıflayin yaparsiniz.

şişkoyum ben şişko, bir nevi dobişko... " yaşı 30 civarı olanlar şu an ağlıyor. ağlamayın, gelin sarılalım...

yahu ben tam atamıyorum. böyle karın hizasından atmak lazım. bende ayva göbeği var. belki de ağacı. ama olsun, büyük kayanın altından sağlam yılan çıkar ayol. ele geliyoruz çok şükür fakat sadece helalime...

şimdi ben bacak bacak üstüne atınca hemen karıncalanıyorum. sonra ayağa kalkıp kolbastı oynuyorum geçsin diye.

çok imrenirim, çok zayıflar görürüm hep, genelde yaşlı da olurlar, bunlar bir bacak bacak üstüne atarlar, 8 saat öyle kalırlar. babacım senin sinir sistemin yok mu? nasıl duruyorsunuz ya?

şişmansanız geçerli olacak önermedir. bunu da obez olduktan sonra fatkettim. zayıfsanız veya normal bir kiloda iseniz inanılmaz rahat bir oturuş biçimidir.

bir üstteki tanımı okuyunca duygulandığım başlık.
canım babaannem, nasıl yapıyorsunuz bunu derdi.

atamazdı tontiş bacaklarını üst üste.
ben atıyorum da ne oldu, atmadan duramıyorum.

neden atıyoruz da yavaşça koymuyoruz diye beni derin derin düşündüren bir oturuş biçimidir. o bacaklar bir daha lazım olmayacak mı?

karşımdakine eziyet
böyle tepkiler geliyor:

rahatsızlığın verdiği alışkanlıkla dengede durma ihtiyacının bazı zamanlarda yaşattığı durum.hele oturduğunuz yer dar ise hareketiniz kısıtlanıyorsa dahada eziyet olur.uzun süre aynı şekilde oturmakta sinirlere zarar verebileceğini düşünürsek her açıdan zorlayıcıdır.

ilk birkaç dakikası inanılmaz rahat oluyor aslında. vücuttan vücuda değişiyordur belki.

muazzam rahat bir oturma eylemi..

aynı konuda ikinci tanımım. birinci tanımdakinden farklı olacak. o yüzden yeni bir girdi olarak yazıyorum.
ufc gibi gereksiz dövüş gösterilerinde rakipler birbirlerinin bacaklarının diz bölümüne, arka tarafa doğru çifte atmaya çalışırlar. çifteyi yiyen dövüşçü bir iki çifteden sonra, rakibinden ne kadar güçlü olursa olsun büyük bir acıyla yere çöker ve maçı terk eder.
bunu anlamazdım. herifler birbirlerinin yüzüne kafasına tekme, yumruk , dirsek diz ne bulursa geçiriyorlar bir şey olmuyor, bacağa yedikleri iki çiftede maçı bırakıyorlar.
neyse efendim sebebi dizden başlayıp aşağı doğru inen "peroneal sinir"miş nedeni ve sadece çifte değil çeşitli nedenlerle baskıya maruz kalınca insanı hayata küstürecek ağrılara neden olurmuş.
uzun süreli bacak bacak üstüne atmak da bu nedenlerden biriymiş.
demek ki bacak bacak üstüne atın ama sık sık ayak değiştirin ki sinire baskı yapmamış olun