1.
samet dağ ve berkay bilgiç tarafından yönetilen kısa film; senaryosu da aynı isimler tarafından yazılmış ve 2020 yılında yayınlanmıştır.
karısıyla arası pek de iyi sayılmayan genç bir adamın karısının kalbini kırdıktan sonraki pişmanlığı ve kişiler arasında kopan bağların verdiği acı anlatılıyor.
hiçbir kısa filmin sonunda bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum, ayrıca sonunda çalan şarkıyı shazam bile bulamamış olsa da bana bu şarkıyı fark ettiren bir kısa film olduğu için minnettârım.
bu kadar gevezelik kâfi diyor ve filmi anlatmaya geçiyorum, gerçi pek anlatıma dayalı değil de hissettirmeye dayanan bir çalışma olduğunu düşünüyor olsam da bağ olgusu nedeniyle yazılabilir olduğuna kanaat getirdim.
karısına iyi davranmayan adam sona doğru kırık cam parçalarını onun avuçlarına koyar, ve kadın buna çok üzülür, gidip bir ağacın altına oturur, adam ise karısına bütün çoraplarını yıkadığı için kızgındır.
aslında şudur kadının zoruna giden, ellerinin camlarla kesileceğini bile bile zerre düşünmeden onun canını yakacak bir hamlede bulunmuştur sevdiği adam, acıtmak sadece cam parçalarına indirgenemez, kırılacağınızı bile bile kıran kişinin kırması da bu durumdan farklı değildir.
başlarda sıkıcı bulsam da sonlara doğru etkileyici olduğunu düşündüğüm bir kısa film oldu, adamın ağacın altına yalın ayak gitmesi bile ne kadar pişman olduğunu gösteriyordu.
sevdiklerimizde aramızdaki bağlar kopabilir, belki aşık olduğun insanla, belki eski sınıf arkadaşınla, belki sende iz bırakmış biriyle artık aranda hiçbir bağ kalmamış olabilir, evet çok acıdır bu, keşke ölsem de bu acıyı yaşamasam dersin, ama yaşamak biraz da kopan bağların verdiği acıya rağmen yaşayabilmektir.
bugün kendimize şunu sormakta fayda var;
birine bağlanmak neden bazen çok acı verir?
karısıyla arası pek de iyi sayılmayan genç bir adamın karısının kalbini kırdıktan sonraki pişmanlığı ve kişiler arasında kopan bağların verdiği acı anlatılıyor.
hiçbir kısa filmin sonunda bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum, ayrıca sonunda çalan şarkıyı shazam bile bulamamış olsa da bana bu şarkıyı fark ettiren bir kısa film olduğu için minnettârım.
bu kadar gevezelik kâfi diyor ve filmi anlatmaya geçiyorum, gerçi pek anlatıma dayalı değil de hissettirmeye dayanan bir çalışma olduğunu düşünüyor olsam da bağ olgusu nedeniyle yazılabilir olduğuna kanaat getirdim.
karısına iyi davranmayan adam sona doğru kırık cam parçalarını onun avuçlarına koyar, ve kadın buna çok üzülür, gidip bir ağacın altına oturur, adam ise karısına bütün çoraplarını yıkadığı için kızgındır.
aslında şudur kadının zoruna giden, ellerinin camlarla kesileceğini bile bile zerre düşünmeden onun canını yakacak bir hamlede bulunmuştur sevdiği adam, acıtmak sadece cam parçalarına indirgenemez, kırılacağınızı bile bile kıran kişinin kırması da bu durumdan farklı değildir.
başlarda sıkıcı bulsam da sonlara doğru etkileyici olduğunu düşündüğüm bir kısa film oldu, adamın ağacın altına yalın ayak gitmesi bile ne kadar pişman olduğunu gösteriyordu.
sevdiklerimizde aramızdaki bağlar kopabilir, belki aşık olduğun insanla, belki eski sınıf arkadaşınla, belki sende iz bırakmış biriyle artık aranda hiçbir bağ kalmamış olabilir, evet çok acıdır bu, keşke ölsem de bu acıyı yaşamasam dersin, ama yaşamak biraz da kopan bağların verdiği acıya rağmen yaşayabilmektir.
bugün kendimize şunu sormakta fayda var;
birine bağlanmak neden bazen çok acı verir?
devamını gör...
"bağ (kısa film)" ile benzer başlıklar
bağ
6