başka yazarlarla uğraşamayacak kadar aşmış ve cool olmak

enerjisini tasarruflu kullanan, vaktini ve enerjisini çok saçma kavgalarla harcamaya hevesi olmayan akıllı bir insan olmaktır.

bu gibi platformlarda kavga etmekte ısrarcı olmamak gerekiyor. çok sağlıksız.
ben gerginliklerden ve kavgalardan beslenmem ve hayatımda yeri olmayan insanlarla da ısrarla uğraşmam. bence siz de salın birbirinizi.
kendimi beğenmiş değilim. sadece çoğu yazardan daha olgun düşündüğümü zannediyorum.

liste miste bişey yok mu? sarmıyor böyle.

ben de allahın bir cooluyum..

veya kaosları nasıl takip edeceğini kavrayamamış sözlükte yeni bir yazardır?

çingeneyiz kızım nooollduuuu???? haaa???? noooolllduuu???

biz geldik artık, beğenmiyosanız siz gidin

kendisiyle barışık olmak

ben zaten kısa saçın bile beni cool yapamadığından #3390425 <-- şuralarda bahsetmiştim. benim olamadığımdır.

daha fenası, olmak da istemediğimdir...
kimse de şer yuvası gibi dolaşmasın ama "ben hiçbir şeyle uğraşamam suya sabuna dokanamam" aşmışlığının aşmışlık mı yoksa korkaklık mı yoksa öz güven eksikliği mi olduğunun iyi tespit edilmesi taraftarıyım.

çünkü insan kendisine ben öz güvensiz ve korkağım demek istemiyor da, ben bunlarla uğraşamayacak kadar iyi/olgun/aşmış vs bi şeyim diyor. kimse görmek istemez çünkü pısırık ve ezik olduğunu.

bunları böyle haldır huldur yazıyorum çünkü aslında burada bahsettiğim kişi, benim geçmiş bir versiyonum. bir insan gerçekten bunlarla uğraşmayacak kadar olgun da olabilir. tartışmadan kaçınan herkes eziktir demeye çalışmıyorum.

neyse yani, geçmişte olmuştu böyle bi dönemim. kimseyi muhatap almıyor, hiçbir şeye ses etmiyor kendime de bu salaklarla mı uğraşıcan sisi ya diyordum. kibirli bir tutum olduğunun da farkındaydım bu arada ama herkesten üstünüm kibrini taşıyan hiç kimse bundan rahatsızlık duymaz. bundan ancak başkalarında rastladığımızda ve bize yöneldiğinde rahatsızlık duyarız.*

neyse sonra bir ton olay oldu. normalde sessiz kalmayacağım şeylere bile susuyorum falan. lan ağzımı açıp gözümü yumsam mı diyorum, sanki inceden bi de tırsıyorum falan ve susuyorum bilmemne. sonra dedim ki dur lan noooluyo, bu işte bi iş olmasın? 2-3 ay falan öz güvenim daha da düştü. o süre zarfı içinde kendimin içinden geçtim çünkü.

sonra toparladım şöyle bi silkelendim, ve ortalığın içinden geçtim.

o yüzden portakal dostlarım, iyi gibi sandığımız şeyler kötü, kötü gibi sandığımız şeyler iyi olabiliyor...

bu kadar kasmayın, bakın keyfinize.

benimle uğraşmayanla uğraşmam. benimle uğraşanla da uzunca bir süre uğraşmayıp beklerim ki bu tür hareketlerine son versin. devam ederse artık ne yaparım, orasını o zaman öğrenir.

olması gereken de o değil midir zaten.herkes burada hoş vakit geçirmek ve duygularını ifade etmek için varlar.
zaten normal hayatta kaosun tam içindeyiz burada da olmasın ya.