başlık açmanın hissettirdiği duygu

bir şeyi "ilk" söylemenin çocuksu sevincine, "bu başlık bana ait" demenin verdiği maddi güvenlik hissine, gerçek hayatta sözü yankı bulmayanların tesellisine benzeyen bir duygudur.

tutuyorsa iyi ama tutmuyorsa kendimi bomboş hissediyorum.

tutarsa viyana' yı kuşatmış ve ele geçirmiş gibi hissettiriyor. tutmazsa sonuç zaten belli.

başlık tutması derdinin dile gelmiş hali.

sözlük bilgi kaynağıdır, annenin yoğurdu değil.

aslında bir şey hissettirmiyor olması gerekendir. şöyle ki; sizin açacağınız başlık, daha önce açılmış olsa, fikrinizi, bilginizi oraya yazacaktınız. evet belki yazmak istediğiniz şey önceden yazılmış olacak ama illa ki o konuyla ilgili kişisel bir fikriniz vardır, yazarsınız. yani başlığı siz açsanız da acmasanız da fikrinizi yazabilirsiniz. amaç görünür olmaksa, her halükarda görünür olmuş olursunuz.

bunun dışında, tutması hoşa gidebilir. zaten fikir değil de bilgi odaklı bir başlıksa tutuyor olmasını beklemek romantiklik olur. ama fikir içeren bir başlığınız tuttuysa, çok (+) alan entry etkisi yapar. ıyidir, hoştur.

tutmayan başlık da bir gün birine denk gelebilir, okuyabilir, yazabilir. tıpkı eski tanımlar gibi.

yani tanım yazmak ve başlık açmak haz olarak çok da farklı değil. o yüzden kasmaya gerek yok.

yine de açılmamış,bir başlık fikri geldiyse aklınıza, kurallar dahilinde elinizi korkak alıştırmayınız. çeşitlilik güzeldir.

öhömm! adabı vardır başlık açmanınn........

-neyse, aklınıza bir konu düşer.
-yukarıda arama butonuna itina ile yazar ararsınız.
-aynısı veya yüzde seksen benzei yok ise bakın burası çokomelli! başlığı açarsınız.
-yalnız, dur şöyle sazan başlığı açayım, böyle troll yapayım, yok efendim kadınları kullanayım da tanım dolsun karma coşsun gibi terbiyesizliklerden kaçınınız.

başlık açma akabinde başlığınızı solda salınır iken görmek ve de yazdığınız tanıma gelen turuncularla minik smile patlamaları dışında ekstra bir şey hissetmezsiniz. bol tanımlar.

insanlığa faydam dokundu hissi. akabinde reaksiyon alamayınca kime ne anlatıyorsam hissi.

(bkz: apati)

genelde yine bir şeyi yanlış mı yazdım? keşke hiç açmasaydım diye geriliyorum.

benim için (bkz: kendin çal kendin oyna). bu bir serzeniş değildir.

bazen bu.

iyi hissettiriyor. genelde kitap başlığı açtığım için okunuyor da sanırım ama başlığıma tanım yazan olmuyor.

tutarsa duyguya dönüşüyor diğer türlü hüsran.