bazen gollere sevinememenin gol atmaktan zor olması

hangi maç olduğunu hatırlamıyorum ama yakın zamanda izlediğim bir maçta bir futbol spikerinin atılan golden sonra yaptığı isabetli tespittir.

futbolda gol en çok beklenen, en çok aranan ve en çok sevilen şeydir. ve gol atmak cidden zor bir iştir. bazı goller kolay görünür, bazı goller çok zordur, bazı golleri ise sadece zlatan ibrahimoviç atabilir. ama sonunda gol atmak zordur.

futbolcuların büyük çoğunluğu attıkları gollerden sonra akıl almaz bir mutluluk yaşarlar. hatta her futbolcu gol attıktan sonra kendine ait bir gol sevinci hazırlar. bazı gollerden sonra ise bütün takım bir araya gelip kutlar. yani gol büyük bir sevinç ile kutlanan bir olaydır.

ancak bu sözün söylendiği maçta nefis bir gol atan futbolcu delice bir sevinç yaşamak üzere kollarını açar, koşmaya hazırlanır ama sonra gol attığı takımın bir önce oynadığı eski takımı olduğu aklına gelir. ve ellerini mütevazı bir şekilde havaya kaldırıp özür diler gibi bir hareket yapar gol attığı için.

bence çok gereksiz bir jesttir bu ama saygı duymak da gerekir. bu hareket taraftar tepkisinden korkmaktan ötürü de olabilir, eski takıma duyulan büyük sevgi ve saygıdan da.

ama bazen atılan nefis gollere sevinememek o golü atmaktan çok daha zor gelir insana.