bazı sanatçıların ülkeye mâl olması

onlar ki büyük, zamansız, sanatlarının karakutusu hiçbir zaman çözülemeyen sanatçılardır bana göre.
kemal sunal, barış manço, sezen aksu, zeki müren, türkan şoray, ayhan ışık, adile naşit, tarık akan...

barış manço mesela, 1960'da doğan bir dede dinliyor, onun 1980 doğumlu çocuğu, onun 2000 doğumlu evladı da dinliyor, kaç kuşak aynı anda ve diğer kuşaklar hayattayken dinliyor üstelik, önemli olan da bu...

şarkıların bir haftada unutulduğu bir dönemdeyiz artık, 50-60 yıl bir sanatçının eserleri dinleniyorsa ve eskimiyorsa, zaman onu eskitemiyorsa, yediden yetmişe herkes onu saygıyla yad ediyorsa, onu sevmemek mümkün değilse, o sanatçı toplumun bir parçası, eksik parçasını tamamlayan en nadide kişidir hayatta...