belanı benden bulma şimdi

kavga öncesi uyarı cümlesidir. ne kadar uyarı için yapılsada tehditkar bir tarzda söylendiği için genellikle kavgayı fitiller.

sonu hastanede biter.*

kavga katalizörü cümledir.

kıssadan hisse.
adam her akşam yaptığı gibi iş dönüşü yol üzerindeki fırından 2 taze sıcak ekmek alıp çıktı. kapısı açan karısı ekmeği kendisi aldığını söylemesi üzerine. adam ekmekleri iade etmek üzere fırına geri gitti.
fırıncıya ekmekleri iade etmek istediğini çocuklarının bu akşam ondan önce ekmek aldığını söyler!
fırıncı: geri almayım yarın sabah kahvaltıda yersiniz dese de.
adam: hayır ben kahvaltıda taze ekmek yerim o nedenle lütfen ekmeği geri alın ve 5 dirhemi geri verin.
fırıncı: peki der ve kasadan 5 dirhem verir
adam: hayır bu benim 5 dirhemim değil! benim sana verdiğim 5 dirhemi istiyorum diyerek ısrar eder.

olay büyür ve mahkemelik olur.

kadı sorar adama şikayetin nedir?

adam: ekmek alıp eve gittim ama çocuklarım benden evvel ekmek almışlar, ben yemeğimde taze ekmek yerim, iade etmek istedim ama! benim verdiğim 5 dirhem iade etmiyor der.

fırıncı: kadı efendi bu adam iade edip parasını istedi ben de 5 dirhemi iade ettim ama illede bu benim değil diyip ille de verdiği 5 dirhemi istedi, olay bu.

kadı düşünür ve fırıncıya derki, adamın sırtını elinle sıvazla!!
fırıncı şaşkın şekilde kadı'nın dediğini yapar. adamın sırtını sıvazlar ve adam düşüp ölür.

kadı derki fırıncıya, adamın eceli senin elindenmiş, erdemlik edip dokunmamışsın yoksa cinayetten hapis yatardın.

ne zaman ve ne şekilde, kimin tarafından ne amaçla belanın bize bulaşacağını veya kendine bulaştıracağını bilemeyiz.
sükünet ve sabır bilge ve kendini bilenin emelidir.

sanırım hayatımda bu cümleyi hiç kurmadım .
ben ve bela ..
ancak tatlı bela olur benden.
şiddete hayır *