ben buraya ait değilim hissi

hele ki bulunmak zorunda olduğunuz bir ortamda üzerinize zuhur ettiyse dünyanın en büyük ızdırabıdır. gitsen gidemezsin, kalsan rahat değilsindir. ortam bir garip gelir, insanlar sana tuhaf tuhaf bakıyorlarmış gibi hissedersin. konuşulan şeyler saçma gelir, sen bir şey söylemeye çalışsan birden ne anlatıyorum ben ya diye düşünürsün. iğrenç ötesi, allah'ın belası bir durumdur.

en azından bir yerlerde aidiyet aradığımız bu dünyada bir seçenek daha elemiş oluruz. tek artı yanı da budur.

bir ahterbin ukdesidir.

kimsesiz, yalnız, asosayl eziklerin sürekli hissettiği duygu.

üniversite okumak için şehir değiştiren, küçük bir ilçeye gelen kişinin içinde bulunduğu his.

nerede değilsek oraya aitmişiz, orada mutlu olacakmışız gibi gelir, öyledir. yazarlar şairler hep bunu anlatır.

ben de şu an olduğum yere ait olmadığımı düşünüyorum. sürekli zihnimde şu yankılanıyor: bu hayat benim değil.