1.
2021 yılında netflix'de yayınlanan sokakta yaşayan (evsiz) insanların hayatlarının anlatıldığı 40 dakikalık mini belgesel.
yönetmen koltuğunda pedro kos ve jon shenk var.
görselin kaynağı
belgesel, evsiz insanlar ile soru/ cevap şeklinde röportaj havasıyla ilerliyor. onlara en çok neye ihtiyacınız var? diye soruluyor. çoğu da aynı şekilde cevap veriyor. "bir eve ve psikolojik desteğe".
belgeselin çekilme amacı ise son beş yılda los angeles, san francisco ve seattle evsizlik yüzünden acil durum ilan edilmesidir. ayrıca belgeseldeki görüntüler 2017 ve 2020 yılları arasında çekilen görüntülerden oluşmaktadır. durum içler acısı. lüks evlerin arasında çadırlarda yaşayan bir yığın insan...
kadın erkek farketmeksizin çoğu en az 2 ila 7 yıl arası sokakta yaşadığını itiraf ediyor. kimi ailesine yük olmamak için sokakta kalıyor, kimi hayat pahalılığından muzdarip, kimi işten ayrılıp ev arkadaşına kirayı ödeyemediği için evsiz kalmış, kimi depresyonda iken her şeyini kaybetmiş. sağlık sorunları ve sakatlığından ötürü evsiz kalan da var. hatta transseksüel olduğu için ailesi yüzünden sokağa atılan da var.
evsiz oldukları yetmiyormuş gibi çoğu sokaklarda yaşadıkları için diğer insanlardan şiddet görmüş, tecavüze uğramış, ölümle yüz yüze gelmiş. psikolojik olarak bitik durumdalar zaten. bazıları ise eş mağduru. evde şiddet gören kadınların çilesi sokağa da yansımış. sokakta yaşarken de eşlerinden gerek fiziksel gerek ise psikolojik şiddet görmüşler.
fakat her şeye rağmen "kalbinin olduğu yer evindir " şeklinde pankartlar asacak kadar da sokakta yaşamayı benimsemişlerdir.
yönetmen koltuğunda pedro kos ve jon shenk var.
görselin kaynağı
belgesel, evsiz insanlar ile soru/ cevap şeklinde röportaj havasıyla ilerliyor. onlara en çok neye ihtiyacınız var? diye soruluyor. çoğu da aynı şekilde cevap veriyor. "bir eve ve psikolojik desteğe".
belgeselin çekilme amacı ise son beş yılda los angeles, san francisco ve seattle evsizlik yüzünden acil durum ilan edilmesidir. ayrıca belgeseldeki görüntüler 2017 ve 2020 yılları arasında çekilen görüntülerden oluşmaktadır. durum içler acısı. lüks evlerin arasında çadırlarda yaşayan bir yığın insan...
kadın erkek farketmeksizin çoğu en az 2 ila 7 yıl arası sokakta yaşadığını itiraf ediyor. kimi ailesine yük olmamak için sokakta kalıyor, kimi hayat pahalılığından muzdarip, kimi işten ayrılıp ev arkadaşına kirayı ödeyemediği için evsiz kalmış, kimi depresyonda iken her şeyini kaybetmiş. sağlık sorunları ve sakatlığından ötürü evsiz kalan da var. hatta transseksüel olduğu için ailesi yüzünden sokağa atılan da var.
evsiz oldukları yetmiyormuş gibi çoğu sokaklarda yaşadıkları için diğer insanlardan şiddet görmüş, tecavüze uğramış, ölümle yüz yüze gelmiş. psikolojik olarak bitik durumdalar zaten. bazıları ise eş mağduru. evde şiddet gören kadınların çilesi sokağa da yansımış. sokakta yaşarken de eşlerinden gerek fiziksel gerek ise psikolojik şiddet görmüşler.
fakat her şeye rağmen "kalbinin olduğu yer evindir " şeklinde pankartlar asacak kadar da sokakta yaşamayı benimsemişlerdir.
devamını gör...
2.
bir pedro kos ve john shenk belgeselidir.
bir hollywood yalanı olarak amerikan rüyası hepimizin zihninin bir köşesinde aladdin'in sihirli lambası gibi durur. o lambayı ovuşturup san francisco, los angeles ya da seattle sokaklarına ışınlanacağımız anı saklarız bir kurtuluş umudu olarak.
ancak hollywood filmlerinde bu yerler ekrana hep belli bir yükselikten yukarı doğru çevrilmiş bir kamera ile aktarılır. gökdelenlerin tepelerini ve şehrin yarı belinden yukarı manzarasını görürüz.
çünkü kamera yukarıdan aşağıya doğru tutulduğunda kaldırımlarda, ağaç diplerinde, metrolarda, yol kenarlarında çadırlarda ya da karton evlerde yaşayan binlerce amerikalı, o canım amerikan rüyamızı yerle bir edebilir.
farklı nedenlerle ama hep sistemle ilgili sorunlarla sokakta yaşamak zorunda kalan bu insanlar hem bir güvenlik sorununa neden oluyor, hem de daha da kötüsü kendileri sürekli güvensiz bir şekilde yaşamak zorunda kalıyorlar.
amerikan rüyası beyaz perdede muhteşem bir şölen gibi görünse de içinde yaşayanların uyandıklarında kendilerini yol kenarında bir çadırda bir evsize dönüşmüş olarak buldukları bir kabustan fazlası değil.
bir hollywood yalanı olarak amerikan rüyası hepimizin zihninin bir köşesinde aladdin'in sihirli lambası gibi durur. o lambayı ovuşturup san francisco, los angeles ya da seattle sokaklarına ışınlanacağımız anı saklarız bir kurtuluş umudu olarak.
ancak hollywood filmlerinde bu yerler ekrana hep belli bir yükselikten yukarı doğru çevrilmiş bir kamera ile aktarılır. gökdelenlerin tepelerini ve şehrin yarı belinden yukarı manzarasını görürüz.
çünkü kamera yukarıdan aşağıya doğru tutulduğunda kaldırımlarda, ağaç diplerinde, metrolarda, yol kenarlarında çadırlarda ya da karton evlerde yaşayan binlerce amerikalı, o canım amerikan rüyamızı yerle bir edebilir.
farklı nedenlerle ama hep sistemle ilgili sorunlarla sokakta yaşamak zorunda kalan bu insanlar hem bir güvenlik sorununa neden oluyor, hem de daha da kötüsü kendileri sürekli güvensiz bir şekilde yaşamak zorunda kalıyorlar.
amerikan rüyası beyaz perdede muhteşem bir şölen gibi görünse de içinde yaşayanların uyandıklarında kendilerini yol kenarında bir çadırda bir evsize dönüşmüş olarak buldukları bir kabustan fazlası değil.
devamını gör...