beyaz mantolu adam

oğuz atay'ın korkuyu beklerken adlı öykü kitabındaki ilk hikayedir.
nasıl ifade edebileceğim konusunda biraz kafam karışık olsa da elimden geleni yapacağım.
az biraz spoiler gibi. okumayanlara uyarıdır.
karakter öykünün başında öylece durmakta ve insanları izlemektedir.
oğuz atay bize karakterin uyumsuz be umutsuz olduğunu daha ilk satırlarda cümleleriyle verir zaten.
çevresinden kopuktur ve iletişimi dahi rastgeledir. bir amacı yoktur karakterin.
öylece amaçsızca dururken, çevresindeki insanlar onu kendi kafasında bir kimliğe sokar ve bu şekilde tesadüfen para kazanır. bu da aslında yazar oğuz atay'ın olmak istediği veya olduğu kişiyi kimseye tam olarak anlatmadığı ya da anlatamadığını gösterir bize.
kılığı da kötüdür ve kendisiyle yüzleştiğinde görünüşünden de rahatsızdır.

karakter bir satıcıya giderek bir kadın mantosu satın alır yani kendine olmayan bir role bürünür aslında. bunu yapmasının sebebi görünüşünü saklamaktır insanlardan. pejmürde halini saklarken aslında iç dünyasını da kendine uymayan bir mantoyla/karakterle çevresinden saklamaktadır.
çok karmaşık gibi oldu ama anlattım gibi.
beyaz mantolu adam oğuz atay tarafından filme çekilmek istense de bazı sebeplerden dolayı gerçekleşmemiş bir projedir. çekilen birkaç kare de kaybolup gitmiştir.
canım oğuz atay.

oğuz atay'ın bizzat kısa filme çektiği öykülerinden biridir. hiç yayınlanmamıştır, kayıptır.

hikaye, kendisini diğer insanlardan soyutlamış, sıradan bir yaşam süren ve adeta hayata karşı "beyaz" bir tutum sergileyen bir adamın hikayesidir. bu beyaz renk, adamın duygularının, hayallerinin ve çevresiyle olan ilişkisinin silikliğini simgeler. bireylerin toplumsal rollerine ve sistemin dayattığı kalıplara eleştirel bir gözle bakar. beyaz mantolu adam, bireyin modern toplumda yaşadığı derin yalnızlığı ve anlam arayışını güçlü bir şekilde dile getiren bir eserdir. oğuz atay, bu öyküde hem insan ruhunun karmaşasını hem de dönemin toplumsal gerçeklerini ustalıkla işler. hikayeye kattığı ince mizah ve ironi, karakterin trajedisini daha çarpıcı hale getirir.

beyaz mantolu adam, topluma uyum sağlama çabasında ama aynı zamanda bu toplumla arasında aşılmaz bir mesafe hisseden, aidiyet hissinden yoksun bir figürdür. hem kendine hem de çevresine yabancılaşmıştır. çevresindeki kalabalığa rağmen yalnızdır. insanların yüzeysel ilişkilerinde kaybolmuş, anlam arayışını yitirmiş bireyleri temsil eder. oğuz atay, bu karakter aracılığıyla, bireyin toplumun baskıları altında ezilişini ve varoluşsal sıkışmışlığını anlatır.