beyni buluta yükleyip sanal bir varoluşa geçmek

beyin denen şey milyarlarca nöron ve trilyonlarca snapsıyla hala evrendeki en karmaşık şey. bu kadar şeyi tek tek anlayıp buluta yüklemek bir yana tek tek okumak bile imkansıza yakın bir zorluk.

tek tek okumadan içeriğini tahrip ederek belki bir kopya beyin elde edilebilir ama bu da biyolojik bir beyin olmaz. hatta ortada bildiğimiz anlamda bir beyin de kalmaz.

havada bulut yok,
bu ne nörondur.
kodlamada hata yok,
bu ne formattır.

ano resettir,
gülü cesettir.
giden gelmiyor,
acep ikbs nedendir.

oruç mu vurdu ya.
ahaha.

saniyeler içinde başka ülkede hatta gezegende olabiliriz, sorun şu ki kopyalanması başarsak bile bilinç dediğimiz kavramı hala bilmiyoruz. çok fazla felsefi soru çıkıyor bu noktada. birde hali hazırda biyolojik bedenimizde çok etkili düşünce ve karakterimizde. hormonlar vs.

sizi bilmem ama benim beynimi buluta yüklersek, her tarafa milyonlarca yıldırım düşer ve insan denilen varlığın neslini ben tüketebilirim. gerçi benden sonrasından bana ne. ne zaman başlıyoruz?

uyku olmadığı için uyanmak da olmayacak. temiz çarşaf kokusu, kedilerimin poposu, ıslak burnu, uykusuzluktan batan gözlerim, bir taraftan fatih altaylı konuşurken ayılmak için aldığım duş, saçlarımı taramak falan tüm bunlardan mahrum kalmak.
daha sabahki yarım saatim bile dolmadan benim hayatımdan ne çok şey kayıp gidiyor. benim beynim benimle yok olsun ya. bu hasta ve esir bedenimle yaşadığım ufacık şeyleri bile seviyorum ben.