bilerek hata yapmak

çok çeşitli sebeplerden dolayı bilerek hata yapar insan... mesela, değişimden korkar, kötü bile olsa, alışılagelmiş bir durumdan çıkıp yeni bir alışkanlık kazanmaya çalışmak, farklı bir hayat tarzını benimsemek çok korkutucudur. gelecek kaygısı sarar insanı.. ya her şey daha kötü olursa? içten içe hata yaptığını bilir ama bazen de daha iyisini hak etmediğini düşünür, yalnız kalmaktan, daha iyisini bulamamaktan o kadar korkar ki kendini ezen, aşağılayan kişiye hata olduğunu bile bile tutunur.. bir çeşit saplantı geliştirir ona karşı çünkü o kişi, onu öyle bir borçlu hissettirir ki ona sınır çizmenin, ona karşı nankörlük olacağı hissine kapılır ve içten içe yanlış bir durumun içinde olduğunu bildiği halde, o durumdan çıkıp kurtulamaz... bazen sadece ailenin kalıplarını bırakıp yeni bir yol açmak zor olduğu için bilerek hata yapmaya devam eder. ailede kötü muameleye maruz kalan biri, "kendi çocuklarıma asla böyle davranmayacağım" diye kendi kendine söz verir ama gel gör ki, ayna nöronlar vasıtasıyla beynine kazınan o kalıplardan kurtulup yeni bir davranış örüntüsü belirlemek büyük bir emek verilmesini gerektirir ve onun bu emeği verecek gücü, cesareti ve farkındalığı yoktur belki de o yüzden de kendini, çocuklarına aynı anne babasının ona davrandığı gibi davranırken yakalar...

edit: bir fitlawyer ukdesidir.

işimde yaptığım harekettir.
her işimde imza niteliğinde bir hata bırakırım ve bunu kimse farketmez cunku doğal hatalardır.

simdi basligi aciklama kismina gelirsek.
yapilmasi gerekir cunku dunya uzerinde hicbir sey hatasizligi, kusursuzlugu kabul etmez.