bir anda gelip sarılsa

koskoca bir yıl unutmak için çabaladığım her dakikam boşa gider. ama ona zamanımın boşa gitmesine rağmen pişman olmazdım. sanırım bir daha asla ondan gitmezdim.

bir soru vardır ya klasik.
gidene mi zor yoksa kalana mı?

ben hep kalana diyen kısımdaydım. ama bu kez ben giden oldum ve gitmeye çalışıp gidememek de çok can yakıyormuş. hem o yıkıldı hem ben. ve sanırım ikimizin de tekrar inşaa etmeye hali yok. ümidimiz yok çünkü.

ama sarılmayı bırak o sadece bir adım atsa ben koşarak varırım yanına...

özür dilerim.

sonra ağzının ortasına bi tane caksam. varya 10 gün mis gibi yatarım.

kimin geleceğine bağlı, şahsen eskilerden biriyse sesini duymamak için bile 50 metre mesafe koyarım araya

içinizdeki kelebeklerle arşa yükselmiş gibi hissedebilirsiniz.

canım hiç almiim, sosyal mesafe.