bir gün her şey düzelecek hissi

insanın içini umutla dolduran histir. sadece susar olan biteni izlersin.
bir gün her şey düzelecek...

her şey şahane gidiyor lan, acaba boka saracağı noktaya yakın miyim hissi ile sandalye kapmaca oynarlar.

bugün ihtiyacım olan his. az bir umut gerekiyor bazen insana.

içi boş bir his. gerisi gelmiyor. hep hüsran

birgün değil, boksa başladığımda her şey düzelecek, ben inanıyorum. i'm the sinir sinir.

hayatımda hiçbir değişiklik yapmadan, tabiri caizse evde oturup bir şeylerin düzelmesini beklediğim zamanlarda bu hisle birlikte takılırdık hep. bence yanıltıcı ve insanı kendi hayatı için tembelliğe iten bir his. bir şeyler için çabalayip 'umarim güzel sonuçlanır' şeklinde devam etmek daha yapıcı geliyor artık.

bakışa göre değişen his.
he şey düzelmez,
eğriyi büğrüyü seveceğini görürsün.

kpss de bayıldığım için sınavım iptal oldu ki hiçbir sebep yoktu işin garibi her pürüz çıktığında hep bu sözü söylerdim bu son olayda diyemez oldum. artık da inanmıyorum. nasıl başlarsa öyle gidiyor, kötü başlayan hayatım öyle de sonra erecek anlaşılan :')

yok öyle bir şey, gidin uyuyun.


ara ara insanı yoklayan histir.

hayat aynı hayat nihayetinde, yalnızca ben kabul edemiyorum ve bu nedenle düzelecek/bozulacak hissini taşımıyorum. diğer bir deyişle kabul veya veda etme fikri daha doğru geliyor.

artık polyannalar öldü...

ölünce düzeleceği doğru.*

günün birinde tüm bu olanların yerini iyiye bırakacağına dair inançtır. yanıltıcı bir histir. zira düzelecek veya daha kötüye gidecek bir durum yoktur. umudun yol açtığı bir histir sadece. umutsuz olmamak iyidir, umudu yaşatmak iyidir. kendini kandırmaksa kötüdür. kendinle oynamak yanlıştır. cesaretlendirmek doğrudur. bu his, düzelecek hissi bir yanılsamadır. her şey olması gerektiği şekilde olacaktır. yapılması gerekenleri yapar, kendinizi hiçe saymaz ve öfkeden uzak kalırsanız olaylarınız gelişir.