dinlerken kalbin hafif böyle sızladı mı? insansın işte bak. bir şeyler hala ölmemiş içinde. bu ne demek biliyor musun?
sen hala kendinde, çevrende ve daha geniş düşünürsen dünyada bir şeyleri düzeltebilecek güçtesin.
neden bu şarkı peki?
hiçbir fikrim yok. sadece arada dilime takılıyor öyle. günlerim, akşamlarım ve gecelerim seninle geçiyor . neden seninle paylaşmayayım ki dedim.
evet sevgili okurum, haddimi aşarak sana okurum dedim, bunu okuyan manasında anla olur mu...

bir mısra değil, onlarcasını söylerim sana. bir şarkının sözlerinden, güzel bir şiirden...
ve hissetmediğim tek bir kelime bulamazsın onlarda.
çünkü benim de senin gibi bir şeyleri düzeltecek gücüm var. ve senin gibi ben de gücümü duygumdan, aşktan, sevgiden alıyorum.
yok yahu öyle insana olan aşktan bahsetmiyorum sadece.
elbette ana fikir o. ama sonrasında insan daha bir güzel bakıyor hayata. aşk yoksa giderek donuklaşıyor, makineleşiyorsun.
sevmekten ve bağlanmaktan korkuyorsun ve bu korkun, seni korumaya aldığın kalbinle sınıyor.
taşlaşıyor.
eh diyeceksin, ben bu günlere boşuna gelmedim. böyle de değildim.
ama oldun. tam olarak böyle oldun.
kaçıyorsun bak kendinden, birine kendini bırakmaktan ve yeniden üzülmekten. sanki üzülmek biz ölümlülere ait bir duygu değilmiş gibi hep zaferler ve mutluluklar peşinde koşuyorsun.
ve sağda solda bununla övünüyorsun.
bir mısra daha söyleyebilsen ve kalbine o mısrayı emretsen , rica etsen, yalvarsan, her şey düzelmeyecek belki.
her şeyin düzelmesi ancak o her 'şeylerin' bitmesiyle mümkün.
birçok şeyi düzeltebilirsin ama .
yine biri gelmiş, iki cümleyle anlatacağı şey, bir şarkıyı baştan sona üç defa dinleyerek kaç paragrafla anlatmaya çalışmış.
hep de öyle yapacak canım okurum.
bugün dört eylül .
farz et bugün dünyanın en güzel günü. farz et ki bir şeylerin çoğu her şeyin tahammül edilebilecek kadarını düzelteceksin.
bir mısrayı kalbinden söyle.
ve bir şeyleri düzelt.
ben anlatamadım her zamanki gibi ve sen anlamadın.

devamını gör...

(5) (0)