bir insanın şımarık olduğunu gösteren davranışlar

maalesef katlanamadığım insanlardandır bu tür insanlar.
bazıları ben hassas büyüdüm vb. diyebilir fakat bunun hassas büyütülmekle pek de alakası olduğunu düşünmüyorum.
insan zor durumda kaldığında, istemem yan cebime koy dediği bir çok şeyi kabullenebilir hale geliyor.
hayatın o şımarık insanlara beğenmediği her şeyi muhtaç konumuna düşürmesini de severek izliyorum.
neyse, şımarıkça davranışların yazıldığı başlık.
ben sayamam, çokça yorgunum.

doyumsuz olmak. hep daha fazlasını istemek.

elinde araba anahtarını sallayarak konuşmasıdır.

o sırada erkek kadın farketmez dalyaprak ! bizde de var o anahtardan diyerek benim de sallamam ve münasip bi yerlerine sokmaları için uyarmamla sonuçlanır.

istediği herhangi bir şey olmadığında dünyası başına yıkılmış gibi davranması, çocuk gibi yaygara koparması, çirkefleşmesi.

her an ilgi ve pohpohlanma beklemesi.

üniversitede yurtta kalınca tam olarak anladığım davranışlar silsilesi.

sıkıntılı bir durumda herkes bir şeyler yapmaya çalışırken köşesine çekilen, herkesin adapte olduğu ufak tefek zor durumlardan sürekli şikayet eden, her şeyin en güzeline layık olan nadide kişiliğini baltalayan bizmişiz gibi davranan o güzel insan.

şımarmak hakkın da hani şöyle ötede, biraz daha ötede, iyice ötede, say cheese !

bulunduğu ortamda başkası ilgi odağı olduğunda surat asması.