bir kere sevdaya tutulmaya gör ateşlerde yandığının resmidir

cahit sıtkı tarancı arkadaşının kardeşi mihrimah hanıma aşık olur.
ve kara sevda şiirini yazar.
yıllar sonra arkadaşına bu konuyu anlatır ve ve arkadaşı vedat günyol "keşke zamanında söyleseydin, evlenmenizi çok isterdim"der.
ama artık çok geçtir mihrimah hanım çoktan evlenmiştir.

bir yandan zeki müren çalıyor, bir yandan cahit sıtkı'ya yanıp, yakıyoruz ne bu yaa aaa :)

"bir kere sevdaya tutulmaya gör;
ateşlere yandığının resmidir.
aşık dediğin, mecnun misali kör;
ne bilsin alemde ne mevsimidir.

dünya bir yana, o hayal bir yana;
bir meşaledir pervaneyim ona.
altında bir ömür dönedolana
ağladığım yer penceresi midir?

bir köşeye mahzun çekilen için,
yemekten içmekten kesilen için,
sensiz uykuyu haram bilen için,
ayrılık ölümün diğer ismidir"

seviyorsan söyle bak kardeşi de razı imiş. gereksiz bir sanat hareketi olmuş gitmiş yıllar.