bir kitabı defalarca okumak

kitabı okuduğunu bilirsin ama bir ortamda sohbeti açıldığında hiçbir şey bilmediğini düşünürsün çünkü anlamamışsındır kitabı,bir daha okursun,ilk okuduğunda sadece yer,zaman gibi ana öğeleri farkedebilmişken bu sefer daha farklı bir hikayeyi okuduğunu hisseder ve "ulan bir daha okusam yeni bir şey fark edecek miyim acaba?" diyerek sonu olmayan bir paradoksun içinde bulursun kendini.

şimdiye kadar hiçbir kitabı iki defa okumadım, hele ki bir de defalarca okumak... çok zor gelir.

yok yahu. haydi haydi iki kez okunur. o da zor ya.

bir kitaba içindeki sevgiye aşka aşık olmuştum.
gerçek olamayacak kadar güzeldi. herkesin donuk olduğu bir yerde içimi ısıtan ilk kitaptı.
o yüzden 5 kere okumuştum.
bir kitabı defalarca okumak güzel bişey.
insana belki de iyi gelen tek şey.

bir insana defalarca inanmak gibidir, sonuç asla değişmez ...

kitapta kendinden bir şeyler bulmak ve kendini defalarca okumaktır.

şimdiye değin en fazla iki kere okumuşumdur. ama eğer sınavda hocanın sorumlu tuttuğu bir kitap ise kaçıncı yüz defa okuduğumu unuturum... tabii ki istemeden yenen yemek gibi. uçak geliyor aç bakim ağzını

fazla duygusal olduğum gerçeğini hatırlatır bana özellikle okuduğun sabahattin ali gibi bir yazarsa

- robinson crusoe.
- huckleberry finn'in maceraları.
- oliver twist.
küçüklüğümden beri tekrar tekrar okuduğum kitaplar.

yasar kemal'in filler sultanı ile kırmızı sakallı topal karınca kitabıdır. cocukluk, ergenlik ve genclik dönemimde birer defa olmak üzere toplamda üc kere okudum. her dönem icin ayrı manalar biriktirdim, tavsiye ederim.

o kitabı o dünyayı defalarca yaşamak istemektir.

gençliğimde bir yazarı çok sevdim öyle sevdim ki;
şiirini odamın duvarına keçeli siyah kalemle yazdım. kapı arkasına yazdım, ergendim annem banam görürse arıza çıkarır diye kapı açıldığında arkaya denk gelen duvara şunları yazmıştım;
“bir cinnetin, bir karabasanın yaşandığı bu hayatta artık yoksun. iyiki de yoksun diyorum; çünkü çok acı çekerdin. beynindeki esrar da yetmezdi seni avutmaya…….”(bkz: cezmi ersöz) benim başkaldırımı anlatan en iyi yazardı o zamanlar şimdi yok bilmiyorum.
ben (bkz: cezmi ersöz) ün kitaplarını evirdim çevirdim okudum. yetmedi tavsiye ettim, hediye ettim.
o benim gençlik hatıram…