bir psikopatlık türü olarak kabuklu cevizi avuçta parçalama

biraz değinmek, üzerine konuşmak istediğim enteresan bir psikopatlık çeşididir. özellikle dizi ve filmlerde karakter deli, psikopat, bıçkın ve isyankâr özellikler taşıyorsa bunu hâl ve hareketleriyle de belirgin olarak gösterir. sürekli ses tonu yükselip alçalır, yaratıcı küfürler edecekken küfrü yarıda bırakıp sakinleşmeye çalışır, adana şivesiyle konuşmayı âdet edinmiştir, canı sıkılınca arabesk temelli şarkılar mırıldanır ve bir şey daha yapar: evet tahmin edebileceğiniz üzere avcundaki kabuklu cevizi "haşırttt!!" diye kırıp tek tek yer. yerdeki kabukları da toplamaya tenezzül etmez. biri onu bu hususta ikaz ederse ağzından tam küfür çıkacak gibi olur ama yine içinde tutar. küfrü bırakmıştır artık, onu küfre zorlamayın efendiler :)

bu ekolün son zamanlarda en kuvvetli temsilcisi hepinizin tanıyacağı üzere (bkz: kıvanç tatlıtuğ)'dur. kendisi günlük hayatta son derece istanbul beyefendisi ve kibar üslupla konuşan, cevizi gerekirse bıçakla dörde beşe bölüp her parçasını çatalla yiyecek nezakette bir insandır. fakat içinde, ta derinlerinde doğup büyüdüğü topraklar, öz yurdu yatmaktadır: adana. evet, o bir adanalıdır ve bunu en iyi aktardığı yol komedi filmlerinde psikopat bir adanalıyı canlandırmaktır. bu yolu uyguladığı en akılda kalıcı filmlerden biri şüphesiz (bkz: organize işler: sazan sarmalı)'dır. bu filmde saruhan rolünü oynayan kıvanç beyimiz kilolu, psikopat ve ceviz öğütücüsüdür. kabuklu cevizleri sol eliyle tek tek hunharca kırar ve yer.

bu eylemi bir güç gösterisi olarak mı yapar yoksa rehabilite mi eder kendini? asla bilinmez. muhtemelen ikincisidir. hayat boyu başından türlü belalar eksik olmayan adanalı ruh hastası karakterimiz olaylara, kişilere, kaderine gösteremediği gücü ve tepkiyi ceviz kabuğuna gösterir. o bir semboldür onun için. acısını olmadık şeylerden çıkarıp güçlü hissetme sembolü. evet; koskoca kıvanç tatlıtuğ bile bir şeylere yenilmekte, aciz kalabilmekte, sinirlenebilmektedir. karşılık veremeyip acısını çıkardığı şeyin bir ceviz, yalnızca cansız bir ceviz, sadece yenmeyi bekleyen aciz ve cansız bir ceviz olması ne büyük şanstır... iki tarafa da mutluluk verir bu acı çıkarma olayı her ne kadar haksız görünse de.

ceviz artık çaresizdir, yenmekten ve sindirilip insan biyolojisine fayda sağlamaktan başka işlevi kalmamıştır. kıvanç tatlıtuğ'un hayat verdiği psikopat karakterse güçlenmek durumundadır. güçlenmek ve rahatlamak... o küçük ve cansız ceviz bunun için en büyük fırsattır artık. işte, işte böyledir dostlar ve dost bildiklerim :) psikopat olduğunuzu belli edecekseniz önce kabuklu bir ceviz bulun ve sonra onu tek elinizle, tüm gücünüzle, açıkça, mertçe, türkçe kırın. zorlanırsanız da el güçlendirme egzersizleri yapın bir zahmet. bu yolla rahatlayacak, güçlü hissedeceksiniz. iyi öğleden sonralar efendim :)

ceviz kıracağı bunu beğenmedi.

kırılacak ceviz buldum mu dayanamam kırarım.

(bkz: sarı saruhan)

dayımın köyde çalıştırdığı çoban çok iyi kırıyordu. adam hiç zorlanmadan tek hamlede hem de içini ezmeden kırıyor. kırdığı da yaş taze ceviz üstelik.