bir şakaya çok inanmak

ben sevildiğime inanmıştım ama sonra gülmedim. komik değildi.

şiir yazıran başlık.
''bir şaka mısın sen, beni böyle kudurtan?
sevgiden mi, yoksa akılsızlıktan?
kimini aşkla, kimini bir entriyle ''
(bkz: şakalara inandım, acılara tutuldum)

hayatımın hiçbir döneminde espritüel bir özelliğim olmadığı için ve şaka yapamadığım için pek anlayamadım konuyu.

ama merak etmeyin ben de arada güldürürüm insanı.
her yerde düşerim mesela, güleriz dalga geçmek için. uçurtmayı kuş zannederim ona da dalga geçmek için güleriz.
ateş isteyene ateş ölçer uzatırım, işte o an gerizekalı olduğumu fark edeceğiniz için gülmeyebilirsiniz ama sorun değil, ben gülerim.

çünkü ben imam değil şeyhim, gülebilirim.
benim şaka anlayışım anca bu kadar ne yazık ki. o kadar utandım ki kendimden şu an...

meow meow.