bir sanatçının düz insandan temel farkı

yoğun duygular ve bunları hammadde olarak kullanıp eser yaratabilme gücü ve bilgisi.

sanatçı olarak nitelendirilmesi. yoksa o da ben gibi etten kemikten.

günümüz sanatçıları ise hiçbir farkı olamayan karşılaştırma.

hissetmekten korkmaması. bakması değil görmesi. üçüncü bir gözlerinin olması. yazmaktan korkmaması. duruşundan vazgeçmemesi. korkmaması.

hafif kafadan kırık olmaları .
bazılarının keyif verici madde kullanmaları.
entelektüel birikimlerinin olması.

görülmeyeni görmesi
duyulmayanı duyması
düşünülmeyeni düşünmesi
söylenmeyeni söylemesi

eğer gerçek sanatçı ise (günümüzde az bulunuyorlar) icra ettiği sanat dışında başka hiç bir şey yapamayan, başka türlü yaşayamayan, var olamayan, neredeyse takıntılı ve genelde sosyalleşemeyen sorunlu bir kişiliğe sahip olmak. tanıdığım bütün gerçek sanatçılar da istisnasız bu profile uyuyorlar ama açılışlarda rororo konuşan, beleş içki ve network için orada takılan, anası babası zaten ünlü ya da zengin ve fırsatçı, sanatçı sıfatını kullanan bir takım boş kişiler bu profile uymazlar.

farklı olanı, gizli olanı açığa çıkarması. hakettiği değeri görmeyen şeylere o değeri kazandırmasıdır

insanı değerlendirirken çoğu zaman ikilemlerden faydalanıyoruz. duygusal insan-mantıksal insan gibi. sosyal-asosyal gibi. insan çoğu zaman orta noktalarda kümelense de her zaman kefenin bir tarafına daha yakındır.

sanıyorum hayatta bir de inşa eden insan-yıkan insan ayrımı var. en azından benim edindiğim kanaat bu. yıkım insanları eleştiri odaklıdır, memnun ve mutlu olmamaya programlanmış gibidirler. bardağın boş tarafını görmeye eğilimlidirler. insanların hatalarını yüzüne vurmayı severler.

insanların çoğunda biraz ondan biraz bundan var elbette ama sanatçı ruhu olanların tam anlamıyla inşa insanı olduklarına inanıyorum. yeni fikirlere açıktırlar, hayattan keyif almayı ve aldırmayı bilirler. ama en önemlisi üretim ve çözüm odaklıdırlar. yıkım insanlarının aksine sorunların kendisinden ziyade çözümleriyle daha çok ilgilenirler.

hayatınızda mutlaka karşılaşmışsınızdır. hata yaptığınızda ya da bir sıkıntınız olduğunda 'aman haberi olmasın' dediğiniz insanlar olmuştur. bir de gidip dert yandıklarınız, akıl danıştıklarınız olmuştur. sanatçıların ikinci türden insanlar olduklarına inanıyorum. yaratıcı, yol gösterici, dinlemeye ve anlamaya çalışan türden.

eğri büğrü olmasi

sanatını icrası haricinde rutin yaşamda bir farkı yok. o televizyon magazin işte röportaj vermedi trip yaptı olayları zaten senin benim başıma gelse adamları atla kovalarız o derece.

fakir olması. sanatçılar para kazansa merdivenaltı mı olurduk.

sanatçı dünyadaki güzellikleri daha iyi fark eder ve bunu eserlerine yansıtabilir.

düz insan kaf dağının hayali olduğunu düşünür sanatçı ise var olmayan bir şeyi somutlaştırıp onun arkasını görmeye çalışır.

geçici olanı kalıcıya dönüştürüp ölümsüzleşmesi.
herkes bakar, sanatçı görür.
fark budur.

kafasının anti clock wise çalışması.

aklını kullanması. bazıları vücuduyla bazıları ise cover ayağına güzel paralar kazanıyorlar.

en başta, bakış açısı...

sesini daha çok duyurması ve kolayca insanları yönlendirebilmesi. şimdi ben burdan yardım etkinliği paylaşsam en fazla 50 kişi görür ama oldukça tanınan biri paylaşsa ülkenin neredeyse çoğu görebilir ve amacına kolayca ulaşabilir.

kendini tanıması