bir yazarı demirbaş yapan şeyler

paslanmaması sanırım.

ara sıra değil, düzenli olarak yazması ve yokluğunun elle tutulur şekilde hissedilmesi.

çok yazmak da belki bir kıstas olabilir ama az yazıp demirbaş olan da var illâ ki...

t/ bir yazarı demirbaş yapan unsurları paylaştığımız başlık.

sözlük kurulmadan önce varmış sözlüğü üzerine yapmışlar benim aklıma bu geliyor.(bkz: swh)

kafa ütülemesi.

yüreği

kabul görmesi

kesinlikle kaliteli yazmaktir aksi halde herkes demirbas olabilirdi.

şey gibi.
herhangi bir kitabi yazan ile dosto, tolsto bir mi allasen.

zaman.

öyle bir şeyin olmaması. ne kadar demirbaş da olsa gidince üç günde unutuluyor. gidenin yeri hep doldurulur. sanal alemde bu daha da kolay gerçekleşiyor.

fazla fazla bir sürü kilosu olması. malumunuz demirbaşlar pek hareket ettirilemez. bu yüzden şişko olan herkes demirbaş yazardır. teşekkürler.

yazarlığı bırakması. şöyle;

ulu ya da benzer sözlüklere bakın. göreceğiniz manzara hemen hemen şu: "eskiden çok kaliteli yazarlar vardı burada. şu konularda yazarlardı. harika bilgiler verirlerdi. troller bile daha kaliteliydi bla bla bla..."

fakat o övgü düzdükleri yazarlar, yazarlığı henüz bırakmamışken büyük ihtimalle hiç kimse o yazarın yazdıklarını takdir etmiyordu. entel idiyse "bu yazdıklarını zaten herhangi bir siteden okuyabilirim" troll idiyse "ortalık trollükten geçilmiyor. bıktık bel altı esprilerinizden" tepkisi alıyordu. yani aslında o adamların/kadınların o sözlüğün demirbaşı olduğunu, içinde bulundukları zaman anlayamamış olanlar, o yazarların tümü gidip demirin tuncuna yazarın p*çine kalınca anlıyorlar hanya'yı konya'yı.

evet, her giden yazar birkaç günde unutulur. ta ki ortam geri dönülemez şekilde bozulana kadar. o zaman o yazarların hepsi hatırlanır ve "keşke" ile başlayan cümlelerde anılırlar.

her şeyin kıymetini zamanında bilmek gerek sanki, ha?