bir yazarı görmeden kendine yakın hissetmek

yakin hissetmeye yatkin insan eylemi.
bunu yapanlarin yuzde 93'u pis sakalli, ince bilekli saplardir.

hic tanimadan kendimi cok yakin hissettigim yazar.
daha hic gormeden icimin felaket isindigi yazar.

allahallah.

neden olmasın dediğim duygusal olaydır. sonuç itibariyle sanal mecra bile olsa burası yazarlarla hep beraber yazıp çiziyoruz. görüşümüze uyan insanlar da oluyor, görüşümüze zıt olan insanlar da oluyor. frekanslar tuttuysa da kendimize yakın hissediyoruz doğal olarak.

oluyor böyle şeyler çok görmeyin derim.

edit: sözlük içindeki yazarlardan bahsettim, edebiyat camiasındaki yazarlara değinmedim.

1 yıldır zeynep sahra faniyim onu hiç görmedim bu aralar imza günü oluyor ama hep başka şehirlerde ama hiç üzülmüyorum benim sevgim allah korusun vefat ettiğinde mezarına gidip öyle kavuşmaya bilr yeter.