bir zamanlar biz de çaylaktık

bir zamanlar biz de çaylaktık evlat. oy kullanamazdık gönlümüzce. karşımıza bir başlık çıkardı " bilmem neyi seven yazar" utanır çıkardık be başlıktan.
sonra ne mi oldu ortak . yazar olduk be yazar. artık istediğimiz tanımı beğenebilirdik. o ne güzel duyguydu öyle. keşke daha erken yaşasaydık. *

ben de çaylaktım bir zamanlar örnek vatandaş uyarmasa devam ederdim öyle dezavantajlarını bilmeden.

vaybe biz zamanlar bende caylaktım. şimdi bazı yeni gelenler soru sormaya başladı. ah ah bilseler benim sözlüğe ne kadar yabancı olduğumu.

saygı değer modlarımız tarafından sürekli uyarılmam gerekiyor kuralları bilmediğim için.

duygulandım şimdi buralar eskiden dutluktu diyorum göz yaşları içinde. kendimi hep çaylak hissediyorum görsel koymayı bir hafta önce öğrendim.

ormanci tarafından ilk beğenimi almıştım, dün gibi. *

yazarlık ile çaylaklık arasındaki süreyi hissetmediğimden , farkı çok anlayamadığım durum.

şöyle ki, ben mayısta üyelik oluşturdum; 3/5 tanım girdim. bir süre sonra tekrar girdim ve mesaj gördüm: işte şu kadar daha tanım girin, yazarlığınızı değerlendirelim. ben de girdim o kadar tanım ve çıktım. tekrar 5 ay sonra girdiğimde yazar olmuştum. yani çaylaklığı da pek hissetmedim denilebilir.

yazar mertebesine ulaşmıs kisilerin söyledigi nostaljik söz. biz de hala caylagız iste öyle. dün üyelik açtım 52 entry girmişim ama degerlendirme sanırım 3 günden evvel olmuyor. ama şöyle bir güzellik var burda entryler görülüyor oylanıyor ve mesaj fasilitesi açık. o yüzden caylakken sıkılmıyorsun. yine de yazar olup oylama yapabilmek istiyorum alööooo sesim geliyor mu.

çaylaklık mı. o ne lan. biz direk daldık içeri. hatta üstüne para bile aldık.