birden hayatından çıkarmak vs yavaş yavaş bitirmek

birden değil de sanki yavaş yavaş olunca daha kalıcı oluyor bu hayatından çıkarma durumu. güzel olan ne varsa biraz biraz tükeniyor ve bir bakmışsın sigorta yanmış. artık o vakitten sonra hayır gelmiyor hiçbir şeyden.

baltayla tek darbede kesersen mi acır, testereyle yavaş yavaş kesersen mi?

yavaş yavaş diye bi şey yok bitince tak diye biter. bittiğini anladıktan sonra aklı olan uzatmaz.

(bkz: aşıklar kaçamaz)

birden hayatından çıkaramadığın için yavaş yavaş bitirirsin .
o bitişini dönüşü yok.

birden hayatından çıkardıktan sonra artık onun hafızanda yer etmemesi mantıklı olan.
ama 3-5 gün arayacak mı diye beklersin,
sonra niye aramıyor dersin,
sonra yine bir süre aklında ondan başka bir şey olmaz.

böyle olursa sıkıntı.

zaten hayatından çıkarma fikrine / zorunluluğuna kadar geldiysen, öncesinden "yavaş yavaş" bitmeye başlamış o iş.

zaman değerli. hayatınızda, zamanınızda hak etmeyenlerin yer işgal etmesine müsaade etmeyin.

insanlarla oynamayın birden çıkarın.
ben anlamadım ama diyordum bir şeyler var. eskisi gibi olmuyor hiçbir şey. iş diyordu . ev taşıyorum diyordu. misafir geldi diyordu.
sonuç aylar öncesinden karar verilmiste öylece an beklenmis. bende hala çiçek sepeti vs hediye gönderiyorum . sürpriz yapıyorum.
hayaller kuruyorum. demek ki anlamiyormusum. toz konduramiyordum bence. öyle yapmaz diyordum. insan niye bir digerini böyle yarı yolda bıraksın.
sonra da dost alarak kalalım diyorlar. insan dostuma bunu yapar mi.
bir anda bitiririm öyle olması gerekir. yalan dolan oyun hile hurda nedir ya. kandırmak kandırılmak.