birini çok sevdiğin halde onun seni sevmemesi

dünyanın en kotu duygusudur , çok değer vermenin karşılığı çok üzülmektir

hayal kırıklığına uğratır, bunun olmaması için ünlü bir kişi dahi olsa hayranlığımı minimum tutmaya çalışıyorum. sevdiğim bir şarkıcı yanımda dikilse fotoğraf çekilebilir miyiz diye sormam, tavrını beğenmezsem hayal kırıklığına uğrayacağımdır çünkü. onun gibi bir şeyler işte.

(bkz: olur öyle) kabullenip yola devam etmek en iyisidir. saçmalamaya lüzum yoktur.

beni aşka küstüren daha sonra beni mecnunluk seviyesine çıkaran durumdur.. şöyle anlatayım, baktığın her yerde onu görürsün. ama suret olarak değil. bi çiçeğe mi baktın, çiçeğin kokusunda onu yaşarsın. gece kafanı kaldırıp yıldızlara mı baktın,yıldızların ışığında onun gözlerindeki alevi görürsün. denizi mi seyrediyorsun, kıyıya vuran dalgalar sana, onun sana söylediği sert sözlerin yüzüne tokat gibi çarpmasını anımsatır. ama gerçekten yüreği ile seven tüm acılara rağmen bekler. bekler ve bilir ki uykusuz geçen hiçbir gecenin ahı yerde kalmaz. illaki hayat bir şekilde onu, size muhtaç eder. belki şartlar uygun olmaz, size gelemez, af dileyemez ama illaki bir gün o kişi sizi hatırlar. içinden bir ah çeker. gerçekten seven insanın kıymeti anlaşılır.. tabi üzgünüm ama her zaman iş işten geçtikten sonra anlaşılır.
(bkz: ölmüş çiçeğe su vermek)

sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı dizesini getirdi aklıma.
malesef acı ama gerçektir, hayatta birçok şeyi mümkün kılabiliriz ama birine zorla kendimizi sevdiremeyiz. aynı şey bizim için de geçerlidir, önümüze dünyaları serseler bazen hiçbir şey gelmez ne kalpten ne elden..

tahirle zühre meselesi. yahut hiç sevmeseydi? birini sevmek için onun varliğına sevgisine ihtiyacimiz yok ki. sevmek,sevmektir. karsilikli olursa ne âlâ değilse de sevelim. birinin varliğina muhtaç olmadan sevmek güzel iştir.

bir insanın sevebiliyor olması kalbi bereketli topraklar gibi yeşertecek eylemdir. sevgi karşılık beklemeden olmalıdır. sevmek başlı başına büyük bir hadisedir. karşılık beklenildiğinde “al gülüm ver gülüm” ticari faaliyetine döner. sen mi yoksa ben mi daha çok seviyoruma döner.
biliyorum hiç kimse bu söylediğime katılmayacak, sevmek ve karşılığında sevilmek isteyecek ama gerçek budur.

(bkz: laylaylom galiba sana göre sevmeler hopaşinanay galiba sana göre sevilmeler)

valla kısa ve öz, yapacak bir şey yoktur. maalesef sevilmeyen tarafta yer alan bireyin kendi başına çözmesi gereken şahsi bir sorundur. ne demişler; zorla güzellik olmaz.

hayatta kendimi en ferah hissettiğim an karsimdakinin beni gercekten sevmedigini anladigim andi iliskilerimde.hep kendinden suphe etmek acabalarla bogusmak ne denli yoruyor insani oysa ki sevilmediginin farkina varmak prangalari koparip sizi net bir ozgurluge birakiyor.

bağlanmayacaksın şiirinin su kısmı gelir akla: ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin onu sevdiğinden. durum genellikle bu oluyor maalesef ve insan maalesef dediği şeylere alışarak sürdürüyor yaşamı.

sen birisini seviyorsun diye onun da seni sevmesi şart mı? önce şunu ayırt etmek lazım: onun seni sevme ihtimalini mi sevdin yoksa sadece onu mu?

olur öyle çok da şeyapmamak lazım.

bunu ne kadar erken fark edersen o kadar az kırılırsın. çünkü kimseyi seni zorla sevmesi için zorlamak karşı taraf içinde yorucu bir durum.

benim lügatımda aşktır bu.

iyi bir şey değildir. (bkz: platonik aşk)

dünya küçülür, öyle dönemler gelir ki zaman, o insanı gördüğün kısa süreye; mekan, onu görebildiğin yere sıkışır. insan, kendi kendine ihanet ediyor. zamanın, hayatın değerini kaybettiği bu durumu açıklamak kolay değildir.

yalnızlar, sevgililer, nişanlılar, evliler diye sürüp giden bu dünyanın yetim çocukları platonik aşıklardır. düşünsenize, kendinizi hiçbir yere ait hissetmiyorsunuz. içinizde bitmek bilmeyen bir umut var. "ya olursa ?" şeklindeki düşünceniz, o naif umudunuz kanınızda gezip sizi her gün zehirliyor. insanın bir netice almak isteyip aynı zamanda o neticeden de en çok korktuğu durumlardan birisidir. ne olumlu bir dönüşün yaratacağı mutluluğu ne de olumsuz bir cevabın sizden koparacağı parçayı tasvir edemiyorsunuz. hayali bile müthiş bir haz veren insanın, gerçekten elini tuttuğunuzu düşündüğünüzde dünyanın en mutlu insanı olurdunuz herhalde. sizi reddettiğinde de dünyanın en sefil insanına dönüşürdünüz. böyledir hayallerde.

işi daha da zorlaştıran şeyler vardır mesela. sevmemeniz gereken birini sevdiğiniz bir hikaye, acıya acı katacaktır. ya da sevdiğiniz insanın sizi sevme ihtimalinin çok düşük olduğu bir durum düşünün. gözlerdeki umudu, yaşanılan her ana yüklenen anlamları, kendi kendine gelin güvey olmaları, üçüncü şahısların dahil olduğu durumda gözlerdeki tedirginliği. nereden bakarsanız bakın insanı eskiten bir şey.

iş sizden çıkmış; bir zayıflık, duygularınızın eline düşmüşsünüz, bir çaresizlik. iki dudak arasındasınız. insan kendine söz geçiremez mi? çok ilginç. onun adı, kokusu veya onu anımsatan bir şey söz konusu olduğu zaman hayat duruyor. önceliğiniz değişmiş. siz değilsiniz, anneniz, kardeşiniz veya arkadaşınız değil. para veya itibar da söz konusu değil. artık daha az ilgilisiniz bunlara. tüm ilginiz bir insan üzerinde toplanmış. bilinç altınız dolup taşıyor ve rüyalarınızın başrolüne sadece bir kişi hükmediyor.

bu hikaye, istisnalar dışında üzücü bitecektir. çoğunlukla gönül dünyası yıkılacaktır. platonik aşk, genellikle bir rakı sofrasında anlatılacak, hayatın, insana attığı en büyük kazıklardan biridir. lakin geçecek, geçiyor. yaşam, bir kadının yasını adam gibi tutturmuyor size. kızıyor bu şımarıklığa; size onun acısını unutturacak yenilerini gönderiyor.

kendine olan sevgi ve saygının ona olan sevginden ağır basması durumunda o "sevdiğini" hayatından çıkarmanla sonuçlanır. başka senaryo yok. napıyoruz, önce kendimizi seviyoruz.

bu şarkıyı dinlemekle acının kat sayısı yüksek oranda artmaktadır.
şu söze de iyi yakılır.

çoğu zaman yaşadığım şey. bu yüzden artık enayi gibi hissettiryor.

sevgi karsilik gözetmeyen bir duygu..
sevmesin.. ben severim..

kimse kimseyi sevmek zorunda değil.
öte yandan kendimi bile çok sevmeme rağmen kendim beni sevmiyor. bir birmize karşılıklı zulm ediyoruz.