birinin sizi size anlatması

aynada bile kendimize dürüst olamıyoruz başkası mı görecek içimizi

birinin size ayna tutması gibi. çünkü hepimiz sadece kendi düşündüğümüzü biliyoruz. hiçbirimiz dışarıdan nasıl gözüktüğümüzü bilmiyoruz. bence herkesin ihtiyacı var.

alaylı psikolog hanımların, ilişki başlarında bayıldığı olay. bomboş analizler, çıkarımlar işte. sen aslında şöylesin de böylesin muhabbetleri.
genelde "allah allah öyle miymiş?", "hadi ya" falan der dinliyor, üzerine düşünüyormuş gibi yaparız biz de. maksat bir an önce masadan yatağa geçmek tabii ki.

"sen dışarıdan çok umursamaz gözüküyorsun, böyle hiçbir şeyi sallamaz bi tavrın var ama aslında hiç de gamsız değilsin. içinde her şeyi düşünen, her ihtimali tartan bi, hmm kontrol friik yatıyor senin. hani pek kafaya takmıyorum diyosun ya, aslında bu bi savunma mekanizması. hepimizden fazla düşünüyosun sen."

ya bi kes ya. çeyrek asırlık beni bana mı anlatıyorsun? aslında nasıl bir insan olduğumu iki gündür tanıştığım, farkındalığı benimkinin yarısı bile olmayan bi sözelciden dinleyecek değilim.

birer tane daha içelim ve sonra sus lütfen. konuşma, domal.

eğer objektif olursa farkındalık yaratma ihtimali yüksek olur. eleştirilmek hoşuma gider tabi b*kunu çıkarmadan yapılırsa. had aşıldığı an çirkinleşirim.

bu ben yani dinlerim doğru da anlatsa yanlışta anlatsa anlatsın sabaha kadar dinlerim.

biri ancak ona yansıttığım beni bana anlatabilir ben hayal ürünüyüm içeride işler çok değişik