black pill

yahu bir de bu varmış. the red pill'in "ya doğru da biz o işleri yapamayız ağa" versiyonu.

depresyona, intihara,katliamlara sürükleyebilen karşı-kültüre benziyor. dünyanın yok olmasını savunan tarikatlar gibi birşey. bug'ı da bulmuşlar, farklı bir şey düşününce ya da söyleyince cope ediyor (çırpındıkça batıyor) 'argümanı' devreye giriyor.

kaç puanlık çocuk olduğunuzu öğrenmenizin, bitakım batılı kişilerin savlarıyla bedeninizi arşınla ölçmenizin size ne faydası olabilir. bildiğiniz üzere, çirkin erkek (ajdar anık değilse eğer) çirkin olduğunu bilir zaten. yakışıklı, yakışıklı olduğunu. normal düz insanlara gelince; puanın şu olmuş bu olmuş ne fark ediyor, sen kendinin ne olduğunu üç aşağı beş yukarı biliyorsun zaten.

çok kaptırırsanız, insanların size mizacınız, psikolojik problemleriniz, hal ve hareketlerinizden kaynaklı olarak mesafe koymasını çirkinliğinize (yahut da ''çirkinliğinize'') yorarsınız. sosyal iletişim-itibar-para-kültürel küme gibi etkenler varken her şey bedene indigenemez (cope yapıyür. coğpiumss) dik duruş,delikanlılık ve tarz; bırakınız bireyleri, ulusları ve toplulukları bile belli başlı bir kamuoyu gözünde güzelleştirir. ve tersine: ajdar; ajdar olduğu için çirkindir, çirkin olduğu için ajdar değildir.

seks mi? sen suyu ısıt, olursa olur olmazsa çay içeriz (redpill) demek lazım geliyor, sobayı yakmak değil. sonuçta, şu kıyamet zamanında bile asgari ücretle, yılda birkaç kereliğine eskorta gidebilirsiniz. duygusallığa gelince, evet, çoğumuz maneviyatı başka yerden alacağız.
her şeyi geçtim; romantik ilişkiler ve seks, bu hayatın olmazsa olmazı değil. györgi lukac'a kaç puan verirsiniz, o da cetvelle suratını ölçüp ''macarlar bana bakmıyor, yahudi karıların görü kalktı'' diye mi geziyordu yoksa -katılırız katılmayız- siyaset felsefesi ile uğraşıp işine mi bakıyordu.