bölük

izleyin.
öncelikle, etkilendim. gözlerimdeki buğudan dolayı filmin son kareleri bulanıktı.
dakika başı milliyetçilik duyarı kasmayıp insanı sıkmayan , içine çeken bir yapısı var.
içine çekmesinin sebebi de içinde olmamız aslında. filmin karakterleri bendim, sendin, onlardı. sokakta karşılaştıklarımız insanlardı.
şu çivisi çıkmış düzenimizu bir çok yerde tekrar görebiliyorduk. gazetedeki mektup da bunun kanıtı niteliğindeydi.
ara sıra açıp izlenmesi gereken bir film olduğunu düşünüyorum. son olarak da ordaki komutanın sözünü hatırlatayım,
" ayakkabımız cilalı ama çorabımız delik."