boynu bükükler (film)

bir ümit efekan filmidir.

filmin senaryosunu türkiye müzik tarihinde bir dönem çıkan nerdeyse bütün arabesk albümlerden bir film senaryosu devşiren erdoğan tünaş yazmıştır. bin dokuz yüz seksen altı yılında çıkan boynu bükükler albümü bu filmin çıkış noktasıdır. filmin başrollerinde o zamanlar küçük emrah diye anılan zamanla yaş alsa da kaşları yüzünden acılarından arınamayan emrah, ihsan baysal, sadettin erbil, cem erman, bülent kayabaş ve timuçin caymaz oynamıştır.

film her erdoğan tünaş senaryosunda olduğu gibi buram buram acı ile doludur. dağılmış bir aile sonunda ortada kalan çocukların hikayesidir. acıya neden olabilecek her şey vardır filmde. dağılan bir aile, yeni doğmuş bir çocuğun sefaleti, küçük erkeğin aileyi sırtlanmaya çalışması, aymaz bir baba, zulüm erbabı bir üvey anne.

oyunculukların sıfırın altı bir kaliteye düşmesi zaten beklenen bir şeydir filmle ilgili. insanın ruhunu daraltan acı ve keder ise katlanılır gibi değildir. yani bu filmden sonra kemalettin tuğcu kitabı okusanız eğlenceli bir masal okumuş gibi hissedersiniz. video kasetten izlemişti ben bu filmi. çocuk aklımla hayatın ne kadar zor geçeceğini anlamamı sağlayan filmlerden biridir.

dün kahvaltı ederken biraz izleyebildiğim 1985 yapımlı türk filmi; emrah ve melike zobu olduğu için biraz izledim.

yönetmen koltuğunda ümit efekan yer alırken senaryo ise erdoğan tünaş imzası taşıyor.



tamamını izleyemesem de melike zobu'nun oyunculuğu için yazmak istediğim bir tanım olacak.

emrah kız kardeşi gülcan ve annesi elif ile bir hayat sürdürmektedir. babasının olduğu sahneleri izleyemedim.

bir gün annesi için bir adamı yaralar, annesi ben yaptım dese de emrah'ı hapse atarlar.
kardeşi başka bir aileye verilir.

elif ise temizlikçi hizmetli olarak kızının verildiği evde çalışır ve bir gün hırsızlıkla suçlansa da o bir şey çalmamıştır.

emrah'ın hapis hayatı, namus uğruna adam yaralamak ve hapse düşmek, emrah'ın hapiste gece yarısı bir çocuğu şişlenmekten kurtarıp yaralanması, bir ailenin trajik öyküsünün sinemaya uyarlandığı duygusal bir film olduğu söylenebilir.

emrah hapse götürülürken annesi melike zobu'nun halk içinde bağırarak ve yerde can çekişir gibi ağladığı sahneleri etkileyici buldum.

emrah'ın hapiste bergen şarkısı söylemesi bence komikti.

biz onu çok eskilerde "buynu bükükleeer" olarak devlet zoruyla izlemiş bir kuşağız.. (o günlerden beridir dizelmedi emrahın kaşları.)
em rah küçüktür kü çük ka la cakk..!
em rah... ( hadi ama hep birlikte e vett.)