bülent ersoy'a sahne yasağı konması

12 eylül döneminde türkiye'de siyasetten sanata, edebiyattan basına pek çok alanda getirilen kısıtlama ve yasaklardan sahne sanatçıları da payını aldı. bunların en ünlüsü de bülent ersoy.
ersoy, 1981 yılında travesti ve trans sanatçılarla birlikte 8 yıl sürecek bir sahne yasağı aldı. ersoy, o dönem londra'da cinsiyet değiştirme operasyonu geçirerek kadın olmuştu. ama bu cinsiyet değiştirme işini türk hukuk sistemi kabul etmiyordu. danıştay 1983 yılında ersoy'un hukuken erkek olduğu ve erkek kıyafetiyle gazinolarda sahneye çıkabileceğine karar verdi. pembe nüfus kağıdı alması yıllar sonra dönemin başbakanı turgut özal öncülüğünde 1988 yılında çıkartılan ve cinsiyet değiştirmeye onay veren yasa sayesinde gerçekleşti.

saçma bir yasaktır. bülent ersoy dünyaca ünlü bir ses sanatçısıdır.

1981 ila 1988 arasında gerçekleşmiş yasaktır ve kesinlikle haklı sebeplere dayanmaktaydı. 12 eylül rejimi islamcılar gibi ivazlı garazlı sahte bir ahlakçılık perdesine sığınmadan, gerçekten toplumun ahlakını koruma sebebiyle bu yasağı uyguladı. 70'lerin panoramasına bakıldığında anadolu gençliği siyasi kamplara gömülmüş, birbirini tavuk keser gibi doğrarken, apolitik gençlik ise geçim sıkıntısı içerisindeydi. şehirli orta ve üst sınıf gençlik ise hippilik, uyuşturucu ve homoseksüellik kıskacında debeleniyordu. 70'lerin ikinci yarısıyla beraber erotik tarza yönelen türk sineması ilerleyen yıllarda dümenini soft pornoya doğru kıracak, türk gençliğine ahlaki açıdan bir darbe daha vuracaktı. efemine ve homoseksüel şarkıcılar revaçtaydı ve toplumun dibine dinamit koyuyorlardı. türk halkı geri kalmış bir ülke efradı olarak dejenereliğe meyilliydi. toplum eğer rüştünü ispatlayamayacak kadar duygusal zekası düşük bireylerden oluşuyorsa, devlet, toplum adına onun ahlakını korur ve korumalıdır. bugün de türk toplumu duygusal zeka açısından 8 yaş düzeyindedir. tek farkı, ahlaki açıdan daha geridedir çünkü devlet, artık toplumdan elini eteğini çekmiştir. islamcılar açısından iktidarı tehdit etmediği müddetçe avamın adi suçlarının bir önemi yoktur. fail kendilerinden olduğu müddetçe, uyuşturucu, fahişelik, eşcinsellik veya dolandırıcılığın da ciddi manada bir caydırıcı cezası bulunmamaktadır.

bülent ersoy'a gelince, bu yasak ona mutlaka maddi açıdan darbe olmuştur ama gözden kaçırılan bir nokta var. türkiye video kaset dönemini yaşıyordu ve televizyonlarda denetime takılan veya yasaklı olan tüm sanatçılar sinema yoluyla şarkılarını topluma iletebiliyorlardı. işte bu almanya'da geçen sürgün ve yasak senelerinde bülent ersoy, video piyasası için çok sayıda film çekmiş, şarkılarını orada duyurmuştur. kaldı ki kaset çıkarmaya da devam etmişti. yani iran'daki gibi topyekun değil sahne yasağı vardır. bu sebepten özal döneminde affedilip, yurda kesin dönüş yapınca kariyeri daha da üst seviyede devam etti.

o dönem avukatlığını rahmetli deniz baykal yapmıştır.

bir tanrının para kazanmak için eğlence sektöründe çalışması doğru bulunmamış olabilir.

buda mı? evet buda

sanki yeni bir olaymış gibi bu konuda başlık açmak da garip bir girişim.

faşist cuntayı sadece bülent ersoy'un sahne yasağı ile hatırlıyor olmak, bugün yaşadıklarımızı anlamamıza yardımcı olur mu bilmiyorum. (ha bu arada sünnetli divamız, hâla sahne almakla kalmıyor, sarayın pek muhafazakar kıymetlisi ve hökümat yanlısı. içinizi rahatlatacaksa.. hatta apo bile sahneye hazırlanıyor.)