büyük ev ablukada

geçen aylarda akustik konserlerine gitmiş bulunduk. adam sahneye çorapla çıktı.
tamam neşet ertaş beklemiyorduk da en azından ayakkabı bekliyorduk ya.
kafaları da fenaydı belli ki, ama bizim değildi kardeşim. olsaydı belki biz de ayakkabılarımızı çıkartırdık.

akustik konserleri tırt.

yıl olcak 2025
halen mi ablukada

1 grup. ama cok kotuler bence.

hiç şans vermemiştim bu grubun şarkılarına. nedense önyargım vardı. ama “en güzel yerinde” isimli şarkıları sardı, dinliyorum bir saattir ve evde güzel sakin bir hava oluştu. diğer şarkılarına da bir göz atacağım.

bu abiler ülkemizin en marjinal grubudur fakat akustik dönemlerinde hiç böyle değillerdi. kafaları her zaman farklı çalışıyordu ama demek ki o zamanlar belli etmiyorlardı. benim en sevdiğim şarkıları çamur'dur ama akustik olan, elektronik hali hoşuma gitmedi. akustik olan gerçekten farklı bir havaya sahip, o ani yükselmeler falan. ne yazık ki konser kaydında şarkıyı yarıda bırakıyorlar.