çalmak

başkasına ait eşyayı izinsiz almak sahiplenmek.

hırsızlık.

çok acayip sözcüktür. bağlamında söylendiğinde anlarsın ama arkadaşlarından ayırdığında tam bir karşılık veremezsin bir türlü.

kafaya su çalmak
duvara boya çalmak
yoğurt çalmak
güneşin birine çalması
ellerini yüzüne çalmak
ıslık çalmak
yerden yere çalmak
rengi kırmızıya çalmak
düşmana galebe çalmak
kırağı çalmak

vurmak mı? sürmek mi? değmek mi? dönmek mi? benzemek mi? yoğurt kısmına hiç giremiyorum bile ne demek lan bu?

yıllar önce bir evlilik programında kullanılış amacını hatırlayınca dişlerimi sıktığım kelime.
'beyefendinin kötü bir huyu var. kendisi hırsız.'
beyefendi morarır.
'doğru duydunuz o bir hırsız. kalbimin hırsızı. kalbimi çaldı efenim.'
alkış kıyamet ve gülüşmeler.

(bkz: güler misin ağlar mısın)

türkiye'de çoğu kişinin ata sporu olan eylemdir.

aşırmak, araklamak , hacılamak, üstüne yatmak, sahiplenmek, çarpmak, tırtıklamak, indiragandi yapmak gibi birçok anlama gelen kelime..

ozel hayat meselelerinde cok kullanılan tabir.

herkesin hayatta bir tarzı, bir durusu, prensipleri var.
mumkunse baskasına ait olan hicbir seyi calmayayım.
bana ait olan, bana gelsin.