canımızı verecek kadar sevdiğimiz insanlar

ya evlattır ya da evladın gibi sevdiklerin.

ya da hiç kimse.

anne

annem (kırmızı kanayan gül dövmesi)

anne, baba yazacaklara söyleyeyim şimdiden. ölmüyormuşsunuz.

hayat yaşatıyor bir şekilde.

evlenmeden önce annem
evlendikten sonra karım
evlatlarim doğduktan sonra sadece evlatlarim

benim sıralamam yukarıdaki gibidir.

dünya üzerinde sadece 1 kişi ve 1 köpek.
diğerlerinin ölümü aşağı yukarı benzer derecede üzer.

insanların sadece çocuklarıdır herhalde. ondan da kuşkuluyum.

kim için ölebilirsin demek?

doğum anında anne bebek için ölebilir, o da iradeli bir seçim olmaz. doğum öyle alın şu bebeği, benim canımı bana verin demek gibi bir şey değil.

bir keresinde ankara'da, garda bomba ihbarı yapılmıştı. annemi bekliyordum. birden tüm gar boşaldı.

annemi bekliyorum, bir yere gidemem diye düşündüm. ama annem bir yerde yok.
sonra annem beni telefonla aradı.

nerdesin kızım, bomba ihbarı olmuş, ben garın dışındayım, koşa koşa dışarı çıktım, dedi.
ben garın içindeyim anne, seni bekliyorum, dedim.
çık ordan, dedi.

benim, yol iz bulamaz diye düşünüp beklediğim annem, bomba korkusuyla çıkışı bulup,güvenli bir yere geçmişti.
bende saf saf annem ile beraber ölmeyi göze almıştım. yanisi öyle şunun için ölecem çünkü o da benim için ölür diye düşünmeyin.
yok öyle bir dünya, can tatlı.